ပင်လယ်​ပျော်၏ချစ်ပုံပြင်(Completed)

Part4

"သားငယ်​လေး မနက်စာစားကြစို့​လေ၊ဆင်းခဲ့​တော့
​ကျောင်း​နောက်ကျ​​နေဦးမယ်"

တံခါး​ခေါက်သံနဲ့အတူ ​မေကြီးရဲ့​​​အော်သံထွက်လာသည်အထိ ရှိန်း မှန်​​ရှေ့ကမခွာနိုင်​သေး
ဘာမှအထူးတလည်ပြင်ဆင်တာမဟုတ်​ပေမဲ့ ကိုယ့်မျက်နှာမှာ ဘာလိုအပ်​နေမလဲလို့ ကြည့်​နေမိတာလည်း အကြိမ်ကြိမ်။အ​ရောင်မပါသည့် lip glossကို ​နောက်တစ်ကြိမ်ထပ်ဆိုးပြီးမှ များသွားပြီ​ဆိုကာ ​တစ်ရှူးနဲ့ ပြန်ဖျက်ရပြန်သည်။
တကယ်ဆို ရှိန်းမျက်နှာက ဘာမှမလိမ်းရင်​တောင် သဘာဝအတိုင်း ကြည့်​ကောင်း​နေပြီးသားမှန်း ကိုယ်တိုင်လည်းသိသည်။တစ်ခါတစ်ရံ သူငယ်ချင်းမ​တွေနဲ့ မိန်းက​လေးဆန်ဆန်ပြင်​ဆင်ပြီး night outထွက်တာမျိုးလည်း ရှိ​ပေမဲ့ အ​တော်ကို စိတ်ပါလက်ပါရှိမှ လုပ်ဖြစ်တာမျိုးပါ။ပုံမှန်က​တော့ နို့ရည်နဲ့creamတစ်မျိုးမျိုးလိမ်းပြီး ပန်း​ရောင်သမ်းပြီးသားနှုတ်ခမ်းကို စိုစို​လေးဖြစ်ချင်လို့ အကြည်​ရောင်​လေးဆိုးတာမျိုးသာရှိသည်။

​​နေ့တိုင်း ဒီလိုလုပ်​နေကျ​ပေမဲ့ ဒီ​​နေ့ နည်းနည်းပိုလှချင်​​နေ၏။​ကာလာစုံနဲ့လှချင်တာမျိုးမဟုတ်ဘဲ  သူ့ရဲ့ပင်ကိုယ်ရုပ်ရည်ကိုပဲ ဒီ​​နေ့မှပိုလှ​စေချင်​နေတာမျိုးပင်။
တရားဝင်ချစ်သူဖြစ်ပြီး ပထမဆုံး​နေ့မှာ လာကြိုမဲ့ရည်းစား​ရှေ့မှာ လှချင်တာ ရှိန်းအလွန်​​​တော့မဟုတ်နိုင်ပါ​လေ။အရင်ရက်​တွေကလည်း လာကြိုတာ​ပေမဲ့ ဒီ​နေ့က​တော့မတူ၊လတ်လတ်ဆတ်ဆတ်ရည်းစားဆိုတဲ့စိတ်က ရှိန်းကို စိတ်လှုပ်ရှားပြီး အ​တော်တိုင်ပတ်​စေတာပဲဖြစ်သည်။
ကိုယ့်ဆီကအ​ဖြေကို မလှိမ့်တပတ်ယူသွားတဲ့လူကြီးက မုန်းချင်စရာကြီး​ပေမဲ့ ရှိန်း စိတ်မဆိုးနိုင်သလို၊မုန်းလည်းမမုန်းနိုင်ပါ။ဒီတိုင်းပဲ ရှိိိန်းအနားမှာ သူရှိတယ်ဆိုတဲ့ခံစားချက်ကိုက ​နွေး​ထွေးလုံခြုံသည်ဟု ခံစားရတာမို့၊သူနဲ့ချစ်သူဘဝ​ရောက်ရတာကို ရှိန်း​ပျော်ပါသည်။

လည်ပင်းကနက်ခ်တိုင်ကို သပ်သပ်ရပ်ရပ်ဖြစ်​အောင် ပြန်ပြင်ပြီး​နော် ​ကျောပိုးအိတ်ကိုလွယ်ကာ ရှိန်း ​အောက်ကိုဆင်းလာခဲ့လိုက်သည်။
အစ်မ​တွေက အိမ်​ထောင်ကျကုန်ပြီး သီးသန့်စီခွဲ​နေကြတာမို့ ဒီအိမ်ကြီးမှာက ​ဖေကြီးနဲ့​မေကြီးရယ်၊ကိုယ်ရယ်သာရှိသည်။
​​ဖေကြီးက အလုပ်ကိစ္စခရီးထွက်​သွားတာမို့ ဒီ​နေ့အဖို့ မနက်စာစားပွဲဝိုင်းက သူရယ်၊​မေကြီးရယ်သာဖြစ်လိမ့်မည်။