"သားငယ္ေလး မနက္စာစားၾကစို႔ေလ၊ဆင္းခဲ့ေတာ့
ေက်ာင္းေနာက္က်ေနဦးမယ္"တံခါးေခါက္သံနဲ႔အတူ ေမႀကီးရဲ႕ေအာ္သံထြက္လာသည္အထိ ရွိန္း မွန္ေရွ႕ကမခြာႏိုင္ေသး
ဘာမွအထူးတလည္ျပင္ဆင္တာမဟုတ္ေပမဲ့ ကိုယ့္မ်က္ႏွာမွာ ဘာလိုအပ္ေနမလဲလို႔ ၾကည့္ေနမိတာလည္း အႀကိမ္ႀကိမ္။အေရာင္မပါသည့္ lip glossကို ေနာက္တစ္ႀကိမ္ထပ္ဆိုးၿပီးမွ မ်ားသြားၿပီဆိုကာ တစ္ရွဴးနဲ႔ ျပန္ဖ်က္ရျပန္သည္။
တကယ္ဆို ရွိန္းမ်က္ႏွာက ဘာမွမလိမ္းရင္ေတာင္ သဘာဝအတိုင္း ၾကည့္ေကာင္းေနၿပီးသားမွန္း ကိုယ္တိုင္လည္းသိသည္။တစ္ခါတစ္ရံ သူငယ္ခ်င္းမေတြနဲ႔ မိန္းကေလးဆန္ဆန္ျပင္ဆင္ၿပီး night outထြက္တာမ်ိဳးလည္း ရွိေပမဲ့ အေတာ္ကို စိတ္ပါလက္ပါရွိမွ လုပ္ျဖစ္တာမ်ိဳးပါ။ပုံမွန္ကေတာ့ ႏို႔ရည္နဲ႔creamတစ္မ်ိဳးမ်ိဳးလိမ္းၿပီး ပန္းေရာင္သမ္းၿပီးသားႏႈတ္ခမ္းကို စိုစိုေလးျဖစ္ခ်င္လို႔ အၾကည္ေရာင္ေလးဆိုးတာမ်ိဳးသာရွိသည္။ေန႔တိုင္း ဒီလိုလုပ္ေနက်ေပမဲ့ ဒီေန႔ နည္းနည္းပိုလွခ်င္ေန၏။ကာလာစုံနဲ႔လွခ်င္တာမ်ိဳးမဟုတ္ဘဲ သူ႔ရဲ႕ပင္ကိုယ္႐ုပ္ရည္ကိုပဲ ဒီေန႔မွပိုလွေစခ်င္ေနတာမ်ိဳးပင္။
တရားဝင္ခ်စ္သူျဖစ္ၿပီး ပထမဆုံးေန႔မွာ လာႀကိဳမဲ့ရည္းစားေရွ႕မွာ လွခ်င္တာ ရွိန္းအလြန္ေတာ့မဟုတ္ႏိုင္ပါေလ။အရင္ရက္ေတြကလည္း လာႀကိဳတာေပမဲ့ ဒီေန႔ကေတာ့မတူ၊လတ္လတ္ဆတ္ဆတ္ရည္းစားဆိုတဲ့စိတ္က ရွိန္းကို စိတ္လႈပ္ရွားၿပီး အေတာ္တိုင္ပတ္ေစတာပဲျဖစ္သည္။
ကိုယ့္ဆီကအေျဖကို မလွိမ့္တပတ္ယူသြားတဲ့လူႀကီးက မုန္းခ်င္စရာႀကီးေပမဲ့ ရွိန္း စိတ္မဆိုးႏိုင္သလို၊မုန္းလည္းမမုန္းႏိုင္ပါ။ဒီတိုင္းပဲ ရွိိိန္းအနားမွာ သူရွိတယ္ဆိုတဲ့ခံစားခ်က္ကိုက ေႏြးေထြးလုံၿခဳံသည္ဟု ခံစားရတာမို႔၊သူနဲ႔ခ်စ္သူဘဝေရာက္ရတာကို ရွိန္းေပ်ာ္ပါသည္။လည္ပင္းကနက္ခ္တိုင္ကို သပ္သပ္ရပ္ရပ္ျဖစ္ေအာင္ ျပန္ျပင္ၿပီးေနာ္ ေက်ာပိုးအိတ္ကိုလြယ္ကာ ရွိန္း ေအာက္ကိုဆင္းလာခဲ့လိုက္သည္။
အစ္မေတြက အိမ္ေထာင္က်ကုန္ၿပီး သီးသန္႔စီခြဲေနၾကတာမို႔ ဒီအိမ္ႀကီးမွာက ေဖႀကီးနဲ႔ေမႀကီးရယ္၊ကိုယ္ရယ္သာရွိသည္။
ေဖႀကီးက အလုပ္ကိစၥခရီးထြက္သြားတာမို႔ ဒီေန႔အဖို႔ မနက္စာစားပြဲဝိုင္းက သူရယ္၊ေမႀကီးရယ္သာျဖစ္လိမ့္မည္။
YOU ARE READING
ပင်လယ်ပျော်၏ချစ်ပုံပြင်(Completed)
RomanceA love story between the Seaman and teenage boy -ministory-