8 Kasım 2020
Louis son zamanlarda normal çalışma saatlerinden daha da fazlasını çalışıyor. Ona bunun yasal olmadığını söylediğimde boş vermemi, önemli olmadığını söyleyip duruyor. Onu bu kadar yorgun görüyorken nasıl boş verebilirim ki? Gözlerinden akan yorgunluk kalbimi parçalıyor.
Her gün onun için sıcak su hazırlıyorum gelmesine yakın. Birlikte küvete oturup dakikalarca sarılıyor, sohbet ediyoruz. Bunun kendisini çok dinlendirdiğini söylüyor. Gözlerimin içine bakarak 'İyi ki varsın, sen olmasan yaşayamazdım.' diyor ve bu benim içimde bir yerlerin kıpırdanmasına neden oluyor.
Ona her zaman daha iyi bir iş bulabileceğimizi söylüyorum ama konuyu çabucak kapatıyor. Kendini bu kadar yormasından nefret ediyorum. Aslında bu konuşmalar birçok defa geçti aramızda. O ise bazen sessiz kalarak beni dinliyor, bazense konuyu değiştirmeye çalışıyor.
Hayat iki kişilik düşünmeye başladıktan sonra garip oluyormuş. Sanki onun tüm yorgunluğunu, mutsuzluğunu, mutluluğunu en az onun kadar hissediyorum ve bu gerçekten garip.
Bir oyun salonunun tuvaletinde üstüme çişini sıçratan birine bu kadar bağlanacağımı söyleseler büyük ihtimalle büyük bir kahkaha atıp benimle dalga geçtiklerini falan düşünürdüm. Şimdiyse bir oyun salonunun tuvaletinde üstüme çişini sıçratan birine deli gibi aşığım ve bunu hiçbir şey değiştiremez.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Diary | Larry
FanfictionGittiğim oyun salonunda tuvalette biriyle yan yana duruyorduk ve o sürekli kıvranıp durduğu için çişini üstüme sıçrattı.
