Diary | Larry

27.

3 Şubat 2023

Lowell ile yürüyüşe çıktık ama çıkmamış olmayı diledim. Louis ile karşılaştık. Gördüm demiyorum, karşılaştık. Kucağımda bebeği gördü. Yüzünde oluşan o şaşkın ifade hala gözlerimin önünde. Yanıma geldi. Orada olduğuma inanmıyor gibiydi. Çocuğum olduğuna sevindiğini söyledi bana. Çünkü biliyordu çocuklara ne kadar düşkün olduğumu ama bilmediği şey kucağımdakinin ikimizin çocuğu olduğuydu.

Birkaç kelime dışında cevap vermeden kaçarcasına uzaklaştım. Hala eski Louis gibi bakıyordu, aşık olduğum Louis gibi. Sanki hala öyle değilmişim, eskide kalmış gibi konuşmam da çok ironik oluyor tabii.

Lowell'ın tepkilerini o an kameraya alabilseydim keşke. Louis'ye öyle bir ilgiyle bakıyordu ki, sanki hissetti. Daha önce hiç görmediği babasını daha önce tanıyor gibiydi. Kalbimin deli gibi çarpmasını engelleyemedim. Hem onu görmüş olmaktan hem de onun bebeğimizi görmüş olmasından dolayı büyük bir heyecan hissettim.

Artık dayanamıyorum. Bir şeyleri yalnız yapmaya çalışmak çok ağır geliyor. İki yıl önce terk ettiğim adamla hala boşanmadık bile. Ona da haksızlık bu. Belki de başka biriyle olmak istiyor ama evlilik durumu buna engel oluyor. Bunları düşünmekten kafam patlayacak bir gün.