Diary | Larry

22.

26 Ekim 2021

Hala onu atlatamamış olmak canımı yakıyor. Hala onun için endişelenmek, onun için ağlamak, onu düşünerek bir şeyler yapmak istemek çok canımı yakıyor.

Annem ile konuştum bugün. Bir süre neler yaptığım, Lowell'ın nasıl olduğu, baba olmak nasıl bir his gibi konular hakkında konuştuk. Sonra yine onu hatırlattı bana. Zaten aklımdan çıkmayan adamın sürekli lafını ederek hiç yardımcı olmuyor bana.

Birkaç gün önce Jay ile karşılaşmışlar. Jay Louis'yi yemek yemek için zor ikna ederek eve götürdüğünü, sürekli bizim evimizde kalmak istediğini söylemiş. Zorlayarak yemek yedirmeye çalışıyorlarmış. Annem çok zayıflamış olduğunu söyledi. Hatta Gemma fotoğrafını çekmiş, bana attı. Gördüğüm Louis, benim bıraktığım Louis'den çok farklıydı.

Saatlerce ağladım yine. Hala evli olduğum ama beni aldatmış olan adamı bu kadar çökmüş bir halde görmek üzdü işte. Saçlarında belli olan kırlar benim Louis'me ait değil gibiydi. Belki de artık benim Louis'm olmadığı için vardı onlar.

Ondan neden boşanmadığımı bilmiyorum bile. Nerede olduğumu bilmesini istemediğim için olsa gerek. Yakın zamanda bunu da yapacağım ama önce bebeğimiz olduğunu ona söylemem gerekiyor. Bu durum beni tedirgin ediyor. Yüzünü görürsem ya da sesini duyarsam kendime verdiğim sözlerin tamamını unutmaktan korkuyorum.

Fotoğrafını gördüğümde ona iyi olup olmadığını sormak istedim. Yanına gidip sarılmak, kendine iyi bakmasını söylemek istedim. Özlediğim kokusunu içime çekmek, onu bebeğimiz Lowell ile tanıştırmak çok istedim. Bunların hiçbirini yapamadım. Birkaç saat içinde kendimi toparlayarak bebeğimle ilgilendim.