13 Şubat 2023
Bazen yok olmak istersin bulunduğun ortamdan. Küçüleyim, yok olayım ve herkesten korunayım. İşte tam olarak öyle hissettim. Louis, annemi arayıp benimle görüşmek istediğini söylediğinde yok olmak istedim. Ne konuşacağını bile bilmiyordum. Annemin ısrarıyla Lowell'ı ona emanet edip Louis'nin yanına gittim.
İlk olarak o da ne konuşacağını, nasıl cümle kuracağını bilmiyor gibiydi. Özellikle bebeğimin evde beklediğini söyleyerek bir an önce gitmek istediğimi üstü kapalı bir şekilde belirttim. Aslında onu orada oturup saatlerce izleyebilirdim ama konuşmak istediği şeyleri tahmin ettikçe kaçmak istiyordum.
Neden gittiğimi sorduğunda uzun bir süre ne söylemem gerektiğini düşündüm. "Artık seninle yapamıyordum, birbirimize yeterince zaman ayıramıyorduk." diyerek inanmasını bekledim. Ben cevap verirken özellikle gözlerini üzerimden çekmedi. Ben ona hiç bakamadım. Kurduğum cümlelerden sonra yüzünde oluşacak hayal kırıklığını tahmin edebiliyordum.
"Neden bunca zaman benden kaçtın? Eğer bana katlanamadığını söyleseydin zaten seni rahat bırakırdım." deyince ağlamamak için kendimi kastım. Kendisine katlanamadığımı düşünen adama sırılsıklam aşık olmam aşırı trajikomikti. Aklıma ilk gelen şeyin gitmek olduğunu söyledim.
"Şimdi hayatında biri mi var yani?" diye sordu. Kucağımda bebekle görünce aklına başka bir ihtimal gelmemiş olmasa gerek. Göğsüm sızladı. Ona bizim bebeğimiz olduğunu, hala ondan başka kimseyi istemediğimi söylemek istedim. Tüm söylemek isteklerimi göz ardı ederek hayatımda kimse olmadığını söyledim. İçi rahatlamış olduğu belli olsa da hala gözlerinde soru işaretleri vardı. Onu okumayı çok iyi biliyordum.
Kollarım karıncalandı ona sarılmak için. Kollarımı birbirine sarıp oturmak zorunda kaldım. Öyle özlemiştim ki sesini duymayı. Yine de geri adım atamadım yıllar önce yaptığım şeyden. Boşanma işlemlerini ne zaman başlatabileceğimizi sorduğumda gözlerinin dolduğunu gördüm. Hemen başını eğerek sakladı gözlerini benden. Aşık olduğum gözlerini üzüntüsü belli olmasın diye saklama ihtiyacı hissetti.
O ağladı mı bilmiyorum ama ben onun bana bakmamasını fırsat bilerek ağladım. Bunları hatırladıkça yine ağlıyorum. Onu bu denli kırdığım için yıllardır ağlamamışım gibi bu gece de ağlıyorum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Diary | Larry
FanfictionGittiğim oyun salonunda tuvalette biriyle yan yana duruyorduk ve o sürekli kıvranıp durduğu için çişini üstüme sıçrattı.