İntikam Ateşi

Bölüm 33.

Bölümü beğenip yorum yapmayı unutmayın lütfen.

İyi okumalar.

1 yıl sonra

Arjin Mutlu

Ellerime ve elbisemin dekoltesine bulaşmış kanı lavaboda yıkadıktan sonra hiç bir şey yokmuş gibi otoparkta indim ve arabama binerek fırıncıya gittim.

Fırıncı dediğime bakmayın diğer tarafını görenler arkasına bakmadan koşardı.

Fırına 5 km/saat kala telefona bildirim geldi. Bildirim Hayat'dan gelmişti. Ona cevap yazdığımda takvimden 'Aras'ın doğum günü' diye bildirim geldiğinde arabanın camını açıp telefonu yola fırlatdım.

O telefondan nefret ediyordum. Eksini, geçmişimi hatırlatıyordu bana. Hazal'ı hatırlatıyordu bana. Şu an dönüştüğüm kişiye hayrandım ve onu eksiye götürmek istemezdim.

"Asel içeride mi?" Güvenlik işine bakan İsa'ya sordum. Burada her kese karşı soğuk olduğumdan isimlerini bilmekdiklemi sanıyorlar ama ben her kesi donuna kadar araştırmıştım.

"Evet Arjin hanım. Sizi bekliyor b-buyurun." Dili dolaşa-dolaşa kapıyı açtı benim için.

İçeri girdiğimde Asel koltuğunu yavaş-yavaş bana doğru çevirdi.

" Yine şov yapmışsın. Tebrik ederim." Eli ile alkış yaparak gülümsedi.

Her istediği adamı öldürdüğümde babamın katili ile ilgili ipucu veriyordu bana.

Cevap gelmediğimde ayağa kalktı ve dolapın kapağını cebindeki anahtar ile açıp bir dosya verdi.

"Alınan silahlar, seri numaraları, markaları, alınan dükkan, sokak hepsi bu dosyada." Altdan bir bakış atarak çıkmamı bekledi.

Dosyayı alıp bir şey demeden çıktım odadan.

Arabaya binip Hayat'ın yanına gittim. Artık o evde bile kalmıyorduk. Taşınmıştık. Hiç biri ile görüşmesine de izin vermiyordum.

****

Eve vardığımda Hayat ortalıkta yoktu odasına kalktım ve kapıyı çaldım.

" Gel" diye bağırdı. Odaya girdiğimde hala bir umut göğüsündeki yaralar geçer diye krem vuruyordu.

" Nasıl geçti bu gün?" Hayat normal bir işim olduğunu sanıp her gün aynı soruyu soruyordu. Ben de yalandan bir senaryo kurup anlatıyordum.

Aslında Asel gerçeği Hayat'a anlatmamı istiyordu ama ben buna karşı geliyordum.

" İyiydi. Geç oldu yat artık" Yüzüme baktığında gülümsedim.

" İyi uykular" Diye bağırdı sanki uyuya biliyormuşum gibi.

Aşağı inip kahvemi hazırladıktan sonra çalışma masama geçtim ve dosyanı araştırdım.

***

Aradan 3 saat geçmişti. Önemli detaylar fark etmiştim yarın daha da araştıracaktım.

Hayat çoktan uyumuş olmalıydı. Sandalyeni aldım ve camın önüne geçtim. Her gece olduğu gibi bu gün de 1 yıl öncesine gittim.

1 yıl önce.....