Zimna jej twarz,
proste brwi,
kamienne serce.
Włosy na jasne,
usta w smutku wykrzywione.
Córka uciekła,
a teraz sama,
Demeter siedzi.
Wiosna ma uśmiech,
pełen kwiatów.
Jej włosy pięknie się świecą,
uda na trwie rozlewają.
Lato jest piękna,
to jedna z tych dziewczyn,
co wszystkie chcą.
Wszyscy czekają,
na jej przybycie.
Jesień to jedna z tych ślicznych dam,
co każdy jej włos
inny kolor ma.
Siedzi wciąż sama,
kocha się bać.
Ale nie boi się wypowiadać swych ulubionych zdań.
