Kabanata 28

536 23 22
                                    

Please be vigilant of sudden switches in point of view from first person to third person and back to first person.

Kabanata 28

Planned

Nakatitig nanaman ako sa mga isda sa akwaryu ngayon. Kinakalma ang sarili pagkatapos nang ginawa ko kay Arniellee.

All of a sudden... I felt satisfaction.

I heard the sound of sirens in the distance. The sound grew louder and louder until the ambulance and police cars screeched to stop right in front of the house.

Naglakad ako papuntang main door at binuksan iyon, dala dala ang baril na ginamit ko kanina. May pinindot akong button sa dingding para buksan ang gate.

Iniinda ko na ang tama ng bala sa balikat ko. Ramdam ko na rin ang dugong dumadaloy, hindi lang sa balikat ko pati na rin ang dugo sa ilong ko.

Agad na nagsitakbuhan papunta sa kinaroroonan ko ang mga pulis at ang medical rescuer.

Pinasadahan nila ako ng tingin. Dahan-dahan kong ibinaba ang baril at itinaas ang dalawang kamay ko.

Several police officers barged into the house, guns drawn.

I stood there frozen, watching as they quickly assessed the situation and then made their way over to me. The officers were stern and professional, and I could tell that they had done this many times before.

They ordered me to put my hands behind my back, and I complied. I could feel the cold metal of the handcuffs as they were tightened around my wrists.

The officers were silent as they escorted me to the waiting police car. I could feel their eyes on me, studying my every move.

I knew that they were trying to assess whether I posed a threat, whether I was likely to try to escape. But I had already resigned myself to my fate. There was no escaping the consequences of my actions.

Marahas na hinablot ng isang pulis ang braso kong naka posas at tinungo ang labasan. Napa igtad ako sa sakit dahil na rin sa bala.

"M-may tama po ako sa balikat, o-officer." I weakly whispered, enough for them to hear.

Lumingon ito sa akin at gulat kung saan nanggaling ang preskong dugo na patuloy na dumadaloy sa balikat kong may tama. Mauubusan pa ata ako ng dugo.

Hindi pa man kami tuluyang naka labas sa bahay ay naririnig ko ng may nagkakagulo sa labas.

"What the fuck is happening here?!" isang baritonong boses ang umalingawngaw sa paligid at kilala ko ang boses na iyon.

Hindi ako yumuko, angat noo akong nagpatinaod.

Hanggang sa natuntun namin ang labas ng bahay kung saan nakita ko si Syllvester na kunot noong napatingin sa akin. Naglakbay pa ang mga mata ko sa mga kasama nito. Sina Deime, Krym, Vlusk at Wenchi.

Nang mapagtanto ni Syllvester na ako ang hinuli ng mga kapulisan ay agad na malalaking hakbang itong naglakad at sinalubong kami.

"Wife? Yureev," he was filled with curiosity because of what he saw.

I looked at his cousins behind him, and their faces showed astonishment.

I returned my gaze to Syllvester and looked up slightly. He examined me from head to foot.

"A-anong nangyari? Bakit naliligo ka sa dugo?" his face was filled with anxiety.

"Dugo ng kabit mo." kahit tutol akong pagsalitaan siya nang parang walang buhay ay iyon ang ginawa ko.

Ineffable Menace of Love (PDA Series #1)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon