Ineffable Menace of Love (PDA Series #1)

Kabanata 40

Please be vigilant of sudden switches in point of view from first person to third person and back to first person.

Kabanata 40

Eye for an eye

Sinilip ko ang side mirror ng sasakyan at ganoon nalang ang pagkagulat ko ng may nakasunod sa akin.

"Shit!" I cursed, hindi ko masyadong maidiin ang accelerator dahil masakit talaga ang tama ng bala. Lumikot ang mga mata ko para maghanap ng ibang daan.

I didn't sense I'd get in trouble!

Nang napansin kong hindi na ako nasundan ay inihinto ko muna ang sasakyan sa isang madilim na iskinita. Dahil sa pagmamadali ko kanina na makalayo ay hindi ko na naisip na pigilan ang dugong dumadaloy sa binti ko.

Kinalkal ko ang loob ng sasakyan kung may tela ba akong nadala. Fortunately, I found one at agad na itinali iyon sa binti ko.

I bit my lip nang higpitan ko ang tali. "Hmg! Haa!"

Nang lingonin ko ang harapan ay bumungad sa akin ang mga mukha ng lalaking sumunod sa akin. Hinampas nila ng mallet ang gulong ng sasakyan ko.

Lima sila at ang tatlo ay nagsimula ng maglakad papunta sa magkabilaang pintuan ng sasakyan. Ngayon pang may tama ako ng bala.

They're trying to smash the window of my car kaya agad na kinapa ko ang katawan ko kung may natira pa ba akong kayang ibasag sa mga ulo nila.

Palakas ng palakas ang hampas nila sa babasaging bintana ng sasakyan ko. And I could barely hear their laughter outside the car.

I'm trying to calm down ng napagtantong naiwan ko ang martilyo doon sa casino. Agad na kinapa ko ang backseat at nagbabakasakaling may mahablot akong matigas na bagay pero wala.

Napalingon ako sa kabilang pintuan ng nabasag na nila ito kasabay ng may humablot sa mga paa ko.

"Tanginang daga ka ah, lakas ng loob mag solo ng massacre." sambit ng isang lalaki at itinapon ako sa labas. Napakagat labi ako dahil sa sakit ng tama ng bala na saktong sakto na tumama sa matigas na sahig.

Nakabalot pa rin ang katawan ko ng full body armor suit. Dahan-dahan naman akong tumayo at iniinda ang tama. Slowly moving backward hanggang sa matama ang likod ko sa dingding.

Ilaw ng buwan ang nagsisilbing ilaw dito sa iskinitang kinatatayuan namin.

Iniangat ko ang dalawang kamay ko. I tightened my fists, feeling the leather of my gloves mold against my palm. Nagpakawala naman ng tawa ang limang lalaki.

"Isa laban sa lima? Is this some kind of joke?" walang tigil silang tumawa.

Isa laban sa lima? Paubos na nga kayo dahil sa kagagawan ko.

"Gusto mo pang lumaban ah," nagsimulang maglakad ang isang lalaki na may dalang mallet. Kahit saang anggulo mahihirapan ako sa limang 'to. Hindi ako siguradong lahat sila ay may baril.

"At may tama ka pa sa binti," lumipat ang tingin nito sa binti kong nahahalata atang paika ika akong tumayo.

Nasilip ko pa ang ngisi nito. He lunged forward, I swiftly raised my right knee, executing a devastating knee strike aimed at his midsection. Nagulat ata sa biglaang pagsipa ko.

Dehado ako at kailangan kong makaalis dito. Habang namimilipit sa sakit ang isa ay sumugod na kaagad ang apat.

"Potangina," mahinang usal ko.

Wala na silang dala ng kung ano kaya mabilis akong gumalaw at sinipa sa mukha ang isa. Seizing the opportunity, I pivoted on my right foot, propelling my body into a spinning back kick, striking his jaw with bone-crushing force. The crack of impact echoed in the air as his body was propelled backward, crashing into the ground with a thud.