Poyraz'ın arabası otobüs durağına yanaştı. Arabadan indi.
"Yardım edeyim. "
"Gerek yok. "dedim.
"Ee iyi peki. "dedi.
Güçlükle de olsa arabaya bindim.
"Kenarda peçete var. "
Gösterdiği yerden bir paket peçeteyi çıkardım. Kolumdaki yaraya tuttum.
"Su içer misin? "dedi.
"Hayır ama kahve içerim."
"Bilge, ciddi olur musun lütfen?"
"Olamam ya. Sürsene sen. Hadi gidelim."
"Neden bu kadar agresifsin. "dedi arabayı çalıştırırken.
Güldüm.
"Nereye gidiyoruz sayın savcım. "dedim.
"Gidince göreceksin işte."
"Tamam da nereye gideceğiz?"
Derin bir nefes aldı.
"Su içsene ya. "dedi.
"Ne suymuş arkadaş. Ver içeyim."
"Al. "dedi şu şişesini bana doğru uzatırken.
"Biraz da susmuş olursun hem. "dedi kısık sesle. Ama duymuştum.
"Ne diyon? "
"Yok bir şey. "dedi. Bu sefer bana çaktırmadan güldüğünü fark etmiştim.
Nereye gittiğimiz hakkında hiçbir fikrim yoktu. Sadece şehirden uzaklaşıyorduk. Bunun farkındaydım.
"Şehir dışı bir yere mi gidiyoruz?"
"Pek sayılmaz."
"Hmmm. "dedim.
"Hmmmm. "dedi bana doğru dönüp kafasını sallarken.
"Yalnız benim işim gücüm var. Ben daha eve gideceğim yemek yapacağım müvekkilim hapishanede büyük ihtimalle gece uyumayıp binbir tane senaryo yazacağım kafamda yani çok işim var."
"Öyle mi? Ben de boş gezenin boş kalfasıyım zaten. İşim gücüm yok benim."
"Ben demedim, sen dedin. Ama haklısın."
"Savcıyım la ben."
"La mı?"
"Savcıyım ben Avukat Hanım."
"Şimdi oldu tamam."
Güldüm. O ise kafasını yola çevirmişti.
Yaklaşık 1 saat geçmişti. Ancak hala yoldaydık.
"1 saattir yoldayız. Sıkıldım."
"Telefonuna falan bak o zaman."
"Sohbetin sarmıyor sayın savcım."
Güldü.
15 dakika sonra Kireçburnu yakınlarındaki bir evin önünde durduk. Tamamen ahşaptan, büyük bir bahçesi olan iki katlı bir evdi.
Poyraza döndüm.
Arabanın kapısını kapattıktan sonra eve baktı. Yüzünü buruşturdu. Derin bir nefes aldı. Sonrasında bana döndü.
"Hadi gidelim."
"İyi misin? "dedim.
"İyiyim, niye ki?"
"Bilmem. Öyle görünmüyorsun."
"Uzun zaman oldu buraya gelmeyeli. Ondandır. "dedi.
Kafamı salladım. Bu evin onun için yeri farklıydı. Eve tekrar dönüp dikkatle baktığımda bu eve yıllardır hiç kimsenin gelmediği açıkça anlaşılıyordu zaten.
