Keyifli okumalar dilerim ateş parçalarımm 💜
9.BÖLÜM 🔥
En kötüsü de;
Sahip olmadığın şeylere ait olmandır..
Başından aşağıya akan suyla birlikte yüzündeki makyajında akması yerdeki suyu bulandırırken dalgın dalgın o suyu izliyordu vera..
Operasyondan karargaha geleli yarım saat olmuştu ve uçaktan iner inmez kaçarcasına kendini karargahtaki odasına atmış sonra da hızla duşa girmişti.
Hala orada aslanla ne yaptığını idrak edemiyordu. Nasıl o kadar kolay teslim olduğunu, nasıl ona deli dehşet bir şekilde çekildiğini, nasıl denizi unuttuğunu idrak edemiyordu. Görev diyip geçebilirdi ama hayır bu öpüşme görevden de ileriye gitmişti. Resmen ona isteyerek karşılık vermiş bundan da dehşet bir zevk almıştı.
Gözünden bir damla yaş düşerken duvara dayandığı elini indirip aslanın o çok özlediği dudaklarının değdiği dudaklarına dokundu. Dokunmasıyla o anlara çekilirken tüm vücudu titremiş, içi daha fazlası için yanıp tutuşmaya başlamıştı.
Aslanın o ezici, özlem dolu saldırgan dudakları kendi dudaklarına zevkle sahip olurken o an her şeyi unutmuştu. Ne onsuz geçen on yılı, ne aslanın kırıcı laflarını ne de sabahki olayı.. özellikle de denizi...
Sadece o ve aslan vardı.. Kulaklıktan onları dinleyenler de ikisinin umurunda olmamıştı.. Tek umurunda olan, sevdiği adam tarafından yaşattırılan harika hissin asla bitmesini istemediğiydi.
O an onu itme çabasına tekrar girmek yerine anın şehvetine kapılıp parmaklarını o çok sevdiği kara saçlarına doladığı gibi başını kendine daha çok bastırırken aslanda vücudunu sanki daha fazlası mümkünmüş gibi ona bastırmış, tüm varlığını veraya hissettirip onu daha beter kor ateşlerin içine atmıştı.
İkisi de özlemle birbirini acımasız bir hırçınlıkla tüketirken burada durmak yasak diyerek uyarmaya gelen korumayla birlikte o büyülü anlar son buldu ve aslan istemeye istemeye veradan ayrıldı. Ona kalsa, buradan verayı kucağına aldığı gibi en uygun yere geçer tüm o ayrı geçirdikleri yılların hasretini günlerce çıkarma işine koyulurdu ama yeri değildi biliyordu. Kara gözleri, veranın hala kapalı duran gözlerine sonra da körük gibi inip kalkan çıldırtıcı güzellikteki göğüslerine gittiğinde sertçe yutkundu ve korumayı onaylayıp yolladı.
"ateş parçam" vera, aslanın naif sesini ve yanağını okşayan tüy kadar hafif dokunuşunu hissettiğinde gözlerini titreyerek araladı ve dünyadaki tüm sevginin gözlerine toplandığını ona hissettiren kara gözlere baktı.
"ateş" diye fısıldamasıyla aslanın kalbi yine pırpır etti o an. Ona yine eskisi gibi ateş demesi için yapmayacağı şey yoktu.
"buradayım güzelim" demesiyle veranın gözleri doldu o an. Az önce ne yapmıştı.. Nasıl yapmıştı.. Ona nasıl teslim olmuş, her şeyi unutmuştu.. "vera" veranın dolan gözlerini gören aslanın az önce yavru bir kuşun kanat çırpışı gibi çarpan yüreği dehşetle sıkışırken vera hızla aslanın tutuşundan kurtulup önünden çekildi.
"inelim artık gitmemiz gerekiyor" diye zorla konuşup koridor boşluğundan çıkmaya yeltendi ama aslan hızla kolunu tutup onu kendine sertçe çekti.
"ne oldu" demesiyle ciddi misin dercesine bakmıştı ona vera.
"yeri değil." diyip kolunu çekti ve yüzünde sinirli bir ifadeyle "sakın bir daha bunu yapmaya kalkma " diyip arkasını döndü.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ATEŞ PARÇASI
Chick-LitYıllar önce verilmiş bir söz.. Beş bordo berelinin sözü.. "Yıllar sonra bizim devrimiz bitip hükmümüz arşa yükseldiğinde bizim yetiştirdiğimiz çocuklarımız hükmümüz yerine geçecek. KILIÇ timi hep var olacak. Bu vatan için gerektiğinde can alacak...
