Yıllar önce verilmiş bir söz..
Beş bordo berelinin sözü..
"Yıllar sonra bizim devrimiz bitip hükmümüz arşa yükseldiğinde bizim yetiştirdiğimiz çocuklarımız hükmümüz yerine geçecek. KILIÇ timi hep var olacak. Bu vatan için gerektiğinde can alacak...
Merhabalar ateş parçalarım..🔥 Uzun süre bölüm atamadığım için bugün iki bölüm birden paylaşmak istedim. Umarım beğendiğiniz bir bölüm olur..
Beğenmeyi ve yorum atmayı unutmayın .. Herkese keyifli okumalar dilerim..
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
35.BÖLÜM 🔥
"Mutluluk benim için senin kolların arasında gözlerinde kaybolmaktı.."
Duyduğu şeyi sindiremeyişi duvara kitlerken verayı "bir şey demeyecek misin" diye sordu Mihre, pes etmiş bir tavırla koltuğa yığılırken.
"Ne diyeceğini bilemiyorum. Anlamadığım 4 gün sonra evlenecek raddeye nasıl geldi olay" diyip mihreye döndü.
Mihre, veranın sorusu üstüne sıkıntıyla yüzünü sıvazlayıp "Çok uzun bir hikaye Vera ve inan ne kadar anlatmak istesem de anlatamam. Fazla bile detay verdim." diye söylendi.
"Bir yolu yok mu peki bu görevden arz edilmenin. Yani bu evlilik olursa.." diye sonunu getiremeden susunca mihre de Vera söylediğini tamamlasın diye "tek yol benim istifam Vera ve sen de biliyorsun ki bizim mesleklerimizde istifa olmaz ancak bu mesleklerden ölerek ayrılırsın ki ben de istifa falan etmek istemiyorum." diye cevapladı onu
Vera bildiği cevaba umutsuzca başını sallarken saçma bir soru sorduğunun da farkındaydı. Askerliğin ya da özel ajanlığın istifası sadece ölümdü bilirdi.
"Serdar öğrenirse" Diyince, Mihre hızla yerinde diklenip "duymayacak Vera. Bu sadece ilimiz arasında kalacak.Serdar'la olan..." diyip sustu Mihre. Az sonra ağzından çıkacakları söylemek öyle zordu ki.. 13 yaşından beri bu meslekteydi ve hiçbir cümleyi kurarken böyle zorlandığını hatırlamıyordu "...ilişkimi sonlandırmak zorundayım. Onu, eskiden çok güzel anlar yaşadığın biri olarak ardımda bırakmam gerekiyor. Bu görevde o adamı kendimden uzak tutamam. O bana dokunduğundaysa bir daha Serdarın karşısına çıkamam, yüzüne bakamam" demesiyle veranın gözleri, donuk bir şekilde bakan mihrenin gözlerine değdi.
"Serdar yıkılacak" demesiyle "ben de yıkıldım" diye donuklanmış yüzünden düşen yaşa müdahale etmeden fısıldadı. Vera, mihrenin söylediği üstüne oturduğu yere sığmayıp ayağa kalkarken "işe karşı çıkmak bize yakışmaz ama.." diyip sustu. Ne diyeceğini bilmiyordu. Cidden ne diyeceğini bulamamıştı o yüzden zorlamadı.
"Peki şimdi ne yapacaksın. Sessizce gidip serdarı havada asılı mı bırakacaksın yoksa gelip yere mi sereceksin" demesiyle mihrenin gözleri veranın parmağında parıl parıl parlayan pırlantaya gitti ve dalgın bir şekilde "nişanın yakınsa oraya gelip hem senin mutlu gününe şahitlik edeceğim hem de serdarı ardımda bırakacağım konuşmayı yapacağım" demesiyle veranın da gözleri yüzüğüne giderken "iki gün sonra" diye söyledi dalgın bir şekilde.
"Ben de seni hem ortaya çıkarmak hem de nişanıma gelmen için bulmuştum ama duyduklarımdan sonra.." diyip sustu. Mihre onun neden sustuğunu anlayan bir tavırla ayağa kalkıp yanına gittiği gibi iki kolunu tutarken "sakın mutlu oluyorsun, hayaline kavuşuyorsun diye vicdanın sızlamasın. Ben bu yola, duyulduğunda başıma gelecekleri bile bile devam ettim. Senin yanında olacağım. Mutluluğunla mutlu olacağım sonra da hayatıma bakacağım herkesin yapması gerektiği gibi" demesiyle "böyle olmak zorunda değildi" diye sızlandı Vera
