သီးသန့်အချစ် || ဘာသာပြန် ||『 Completed』

အခန်း - ၂၄

『Unicode 』

ကျန်းလျိုရှန်း​၏နေရာကို သွားရမည်ဆိုကတည်းက သူ လက်ဗလာနှင့်တော့ မသွားနိုင်ပေ။ ရှရှီးအိုက်မှာ သူငယ်ချင်းတစ်ယောက်​၏ အိမ်ကို ပထမဆုံးသွားတဲ့အခါ ဘာလက်ဆောင် ယူသွားရမလဲ တကယ်မတွေးတတ်ပါချေ။ သို့သော် သူငယ်ငယ်က အိမ်နီးချင်းအိမ်သို့ သွားပါက သူ့အဖိုးသည် သူ့တို့​၏ သီးပင်စားပင်များမှ အသီးတွေကို ခူးပြီး အမြဲယူသွားခိုင်း​၏။ သူ တွေးကြည့်ပြီးနောက် သူဟာ နီးနီးနားနားရှိ အသီးဆိုင်မှ ရာသီအလိုက် တင်သွင်းထားသည့် သစ်သီးအချို့ကိုဝယ်ကာ ဆရာဝမ်အား ကျန်းလျိုရှန်း​၏ ရပ်ကွက်ဂိတ်ဝသို့ လိုက်ပို့ခိုင်းလိုက်သည်။ သူကားထဲက ဆင်း၍ ဝင်လာရန်အပြုလုံခြုံရေးအစောင့်က တားမြစ်လာခဲ့​၏။

" မင်္ဂလာပါ ဆရာ ၊ ဘယ်တိုက်ခန်းကိုရှာနေတာလဲ ? "

" ကျန်းလျိုရှန်းပါ။ အဆောက်အအုံAရဲ့ ၃၆လွှာမှာနေပါတယ်။ ကျွန်တော်က သူ့မိတ်ဆွေ ရှမျိုးရိုးပါ " ရှရှီးအိုက်ကယဉ်ကျေးစွာ ပြန်ဖြေလိုက်ပြီး အနှီလုံခြုံရေးက သူ့ကို မသိလောက်ဟု တွေးမိလေသည်။

" ဟုတ်ပါပြီ၊ ခဏစောင့်ပါ " လုံခြုံရေးအစောင့်က နံပါတ်တစ်ခုကို ခေါ်လိုက်ပြီး တစ်ဖက်သို့ပြောလိုက်သည်မှာ " မင်္ဂလာပါ မစ္စတာကျန်း 《အနောက်ဖက်ခရီးတစ်လျှောက်》မှာပါတဲ့ မစ္စတာရှရှီးအိုက်က မင်းကို လာရှာပါတယ်။ ကျွန်တော် ဝင်ခွင့်ပြုပေးရမလား ? "

ရှရှီးအိုက် : "........"

လုံခြုံရေးအစောင့်က ဖုန်းချလိုက်ပြီးမှ " စောင့်ခိုင်းရတာ အားနာပါတယ်ဗျ။ ကျွန်တော့်အဖို့ မစ္စတာကျန်းနဲ့ အတည်ပြုဖို့လိုတယ်လေ။ သူ့ကိုလာရှာနေတဲ့ နာမည်ကြီးတွေက အရမ်းများပြီး များသောအားဖြင့်သူက မတွေ့ချင်တတ်တော့ကျွန်တော် မင်းကို ဒီတိုင်း ဝင်ခွင့်ပေးလို့မရဘူး "

".......ဟုတ်...နားလည်ပါတယ်..... "

ဒီလုံခြုံရေးစနစ်က အမှန်တကယ် တင်းကျပ်တာပဲ။

အောင်မြင်စွာ ဖြတ်သန်းလာခဲ့ပြီးနောက် လုံခြုံရေးအစောင့်က ကင်းလှည့်ကားဖြင့် သူ့ကို အဆောက်အအုံထံ မောင်းပို့ပေးသည်။ ရှရှီးအိုက် ရှုခင်းမြင်ရသည့် ဓာတ်လှေကားမှ ခြေချလိုက်ပြီး တက်နေတုန်းမှာ အစက်အပြောက်ဟူသည်မရှိသည့် ဖန်သားပြင်​၏ အပြင်ဘက်သို့ လှမ်းကြည့်လိုက်မိသည်။ နေဝင်ဆည်းဆာက ခပ်စွေစွေနှင့် လိမ္မော်ဝါရောင်နေရောင်ခြည်က တသိမ့်သိမ့်လှုပ်ခတ်နေသော မြစ်မျက်နှာပြင်ထက်တွင် ထင်ဟပ်နေလျက် ၊ အလင်းယိုင်၍ မီးစုန်းတောက်သလို တလက်လက်နှင့် လှပလှပေသည်။