『Unicode 』
Warning : Mature Contents and dirty words
Read at your own risk or skip this chapter
ရှရှီးအိုက် မတုံ့ပြန်နိုင်ခင်မှာပင် သူဟာ နှာဗူးကျန်းထံမှ ကောက်ပွေ့ကာ အိပ်ရာပေါ် ပစ်တင်ခံလိုက်ရပြီ။ နူးညံ့သည့် မွေ့ရာက ဆန့်ကျုံ့သတ္တိအပြည့်နှင့် သူ့ခမျာ နှစ်ခါလောက် ခုန်သွားပြီး စိတ်မှာလဲ အနည်းငယ် ရီဝေသွား၏။
သူတို့ ယခုလေးတင်မှ နုငယ်စဉ်က အပြစ်ကင်းလှပသည့် ပထမဆုံးရင်ခုန်သံအကြောင်း ပြောနေတာမဟုတ်ပေလား ? ဘာကြောင့် ရုတ်တရက်ကြီး ညစ်ညစ်ညမ်းညမ်း လူကြီးခေါင်းစဉ်ဆီ ရောက်သွားရသနည်း ?
ကျန်းလျိုရှန်းက သူ့ခေါင်းနောက်မှ ပင့်,၍ နမ်းတော့မည်အပြု ၊ ရှရှီးအိုက်က ကပ်မလာနိုင်စေရန် ချက်ချင်း သူ့ပခုံးကို ဖိထားလိုက်သည်။
" ခဏလေး ! ကျွန်တော် ပြောလို့မပြီးသေးဘူး ! "
ကျန်းလျိုရှန်းက ဇွတ်မလုပ်ပဲ မေးသည် : " တခြား ဘာသိချင်တာလဲ ? "
" ဘယ်... ဘယ်အချိန်က သိသွားခဲ့တာလဲ ? "
" ကိုယ်တို့ ရိုက်ကူးရေးစတဲ့နေ့က ၊ ဒါရိုက်တာဟယ့်က ကိုယ့် ပထမဆုံးရုပ်ရှင်ရိုက်တဲ့နေရာကို ထည့်ပြောလာတာနဲ့ ကိုယ်မှတ်မိသွားတာပဲ "
" ခင်ဗျား ဒီလောက်အစောကြီးသိနေတယ် ? ဘာလို့ ကျွန်တော့်ကို မပြောခဲ့တာလဲ ? "
" ကိုယ်မပြောဘူးလား ၊ မင်းသဝန်တိုမဲ့အရေးကို ရှာချင်ပါတယ်လို့ " ကျန်းလျိုရှန်း၏ အသံက အနည်းငယ် စိတ်စောနေသလို အသက်ရှုသံတွေကလဲ ခပ်ပြင်းပြင်းပင် : " စကားမစပ် ကိုယ်ရဲ့ကောင်းတာလေးတွေရော မှတ်မိသေးလားလို့ သိချင်နေတာ ၊မင်းကတော့ မစ်တီးကိုပဲ မှတ်မိတယ်"
" ကျွန်တော်မဟုတ်...ကျွန်တော် ခင်ဗျားဟာကို မှတ်မိမနေဘူး။ "
ရှရှီးအိုက်က မပွင့်တပွင့်နှင့် : " ဒါပေမယ့် ကျွန်တော်အခုထိ မယုံနိုင်သေးဘူး။ ဘယ်လိုလုပ်ပြီး ကျွန်တော့်ကိုကိုကြီးကခင်ဗျားဖြစ်လာရတာလဲ..... "
ESTÁS LEYENDO
သီးသန့်အချစ် || ဘာသာပြန် ||『 Completed』
Romance" ကိုယ့်မိသားစုက ကိုယ့်ကို အဲ့လိုအကြိမ်ပေါင်းများစွာ ပြောခဲ့ပေမယ့် ကိုယ်က အပြစ်ရှိစိတ်နဲ့နောင်တတွေကို ခံစားရတုန်းပဲ။ အဲ့ဒါက--- မင်းနဲ့ မတွေ့ခင်အထိ "