『Unicode 』
ညနေခင်း အိမ်ပြန်သောအခါ နေ့ခင်းတုန်းက ဒရိုင်ဘာက လာကြိုခဲ့၏။
ရှရှီးအိုက် အောက်ထပ်ရောက်သော် ဒရိုင်ဘာက ကားဘေးမှာ မှီလျက် မတ်ဆေ့ပို့နေတာပင်။ သူ ဆင်းလာတာကို မြင်လျှင် သူက ချက်ချင်း မတ်မတ်ရပ်လိုက်၍ နှုတ်ဆက်လာ၏ : " မစ္စတာရှ ဟယ်လို "
" ဟယ်လို " သူ့အမူအရာက အနည်းငယ် စိတ်အေးသွားတာကို တွေ့ရလျှင် ရှရှီးအိုက် မေးလိုက်မိသည်။ " ဘာဖြစ်လို့လဲ ? "
" ငါ......" ဒရိုင်ဘာက တစ်ခုသော နေရာသို့ အကြည့်ပို့လိုက်ပြီး : " ငါဒီကိုလာတော့ နေ့ခင်းတုန်းက လူတွေကိုတွေ့ခဲ့တယ်။ဒီတစ်ခါတော့ သေချာပါတယ် သူတို့ပဲ "
ရှရှီးအိုက်က စွဲလမ်းလွန်ဖန်တွေနှင့် စိမ်းသက်မနေတာကြောင့် သိပ်ဂရုမစိုက်ဖြစ် : " ကိစ္စမရှိပါဘူး။ ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် သူတို့မလာနိုင်ဘူးလေ။ "
ဒရိုင်ဘာက မျက်မှောင်ကြုတ်သွားပြီး : " အဲ့ဒီမကောင်းမကန်းလေးတွေက ...မင်းကို ပြဿနာဖြစ်စေနိုင်တယ်။ "
ရှရှီးအိုက်က ကားထဲ ဝင်ရန်အပြု ထိုသို့ကြားလျှင် လှုပ်ရှားနေတာတွေရပ်သွားပြီး : " ဘာကိုဆိုလိုတာလဲ ? "
" ငါက သခင်လေးကျန်းအတွက် ကားမောင်းပေးဖူးပါတယ်။ အဲ့ဒီ စွဲလမ်းလွန်ဖန်တွေက ကားနောက်ကို မကြာမကြာလိုက်လာတတ်တော့ ငါက သူတို့နဲ့ရင်းနှီးတယ်။ " ဒရိုင်ဘာက ဆိုသည် : " သူက အခု ရုပ်ရှင်ရိုက်ကွင်းမှာဆိုတာ သိကြလောက်တယ်။ ဒါဆို ဘာလို့ အလုပ်ကိုလာကြတာလဲ ? သူတို့ မင်းကို စောင့်ကြည့်ဖို့ ရောက်လာတာ ဖြစ်နေမှာ စိုးမိတယ် "
" မဖြစ်နိုင်ပါဘူး... သူတို့က ကျွန်တော့်ဖန်တွေရော ဖြစ်နေမလား ? "
" အဲ့ဒါတော့မသိဘူး။ ဒါပေမယ့် အဲဒီမကောင်းမကန်းလေးတွေက ပြဿနာအရှာတော်ပါတယ်။ သခင်လေး မစ္စစူးမန်နီတို့မစ္စတာယိုတို့နဲ့ ကောလာဟလထွက်တုန်းကဆို....."
ဒရိုင်ဘာမှာ သူ မပြောသင့်တာကို ပြောလိုက်မိမှန်း ရုတ်တရက် သဘောပေါက်သွားပြီး ချက်ချင်းရပ်လိုက်၏။
VOUS LISEZ
သီးသန့်အချစ် || ဘာသာပြန် ||『 Completed』
Roman d'amour" ကိုယ့်မိသားစုက ကိုယ့်ကို အဲ့လိုအကြိမ်ပေါင်းများစွာ ပြောခဲ့ပေမယ့် ကိုယ်က အပြစ်ရှိစိတ်နဲ့နောင်တတွေကို ခံစားရတုန်းပဲ။ အဲ့ဒါက--- မင်းနဲ့ မတွေ့ခင်အထိ "
