-14- Say Goodbye

936 89 15
                                    

Jungkook.

"Ah.. evet tam orası!.."

"Hm, böyle iyi mi güzelim?"

"Evet evet ah! Tam orası evet!.." Ellerimin altındaki yumuşak esmer teni hamur misali yoğururken miniğimin dudaklarından dökülen sözcüklere gülüyordum. Gecemiz biraz fazla sert geçtiği için minik çileğimin ağrısını hafifletmek amacıyla beline ve sırtına masaj yapıyordum.

"Ah acıyorr.."

"Kahvaltını yap hemen ilaç vereyim sana güzelim."

"Tabi kimin yüzünden bu haldeyim?" Yaptığı iğnelemeye güldüğümde yüzünü gömdüğü yastıktan kaldırıp çatıkları kaşlarıyla yüzüme baktı.

"Öyle bakma güzelim, ben sana duralım demiştim ısrar eden sendin."

"Vur deyince öldüreceğinizi nereden bilebilirdim Bay Jeon?"

"Tamam güzelim sen haklısın." Dudaklarına küçük bir buse kondurup yattığı yerden kalkmasına yardım ettim.

"Hadi kahvaltını yaptıralım bu büyük bebeğin."

"Taşı beni."

"Emrinize amade." Kollarını boynuma doladığında tek kolumu kalçasının altından destekleyip diğeriyle sırtından tuttum. Yatak odamızdan çıkıp merdivenlerden inerken çenesini omzuma yaslamış kulağıma doğru homurdanıp duruyordu.

Bende bu haline gülmekten başka bir şey yapmıyordum tabi ki. Çoktan hazırlanmış olan kahvaltı masasına doğru ilerleyip büyük çileğimi sandalyesine oturtup tabağına kahvaltılıklardan doldurup önüne koydum.

"Ne içmek istersin güzelim?" Buzdolabına doğru ilerlerken sordum.

"Çikolatalı süt var mı?"

"Tabi olmaz olur mu?" Dolaptan çikolatalı üst çıkarıp bardağa doldurup önüne koydum.

Kahve makinasından hazır olan kahvemi alıp küçüğümün yanına oturup onu izlemeye başladım.

Yanaklarına yemekleri doldurup sincap gibi şişirdiğinde çok tatlı oluyordu. Onu tam şimdi ki gibi zamanlarda ısırmak istiyordum ama kızıyordu beyefendimiz.

"Ne bakıyorsun öyle?"

"Nasıl bakıyorum?"

"Beni yiyecekmiş gibi." Güldüm.

"Yemek istiyorum belki izin yok mu?" Cümlemle eliyle yanaklarını kapattı. Bu haline daha fazla gülmeye başladım.

"Isırma iznin yok ona göre."

"Neden? Çok tatlı geliyorsun gözüme."

"Yanaklarımda diş izin kalıyor Jungkook olmaz." Gülüp alnına öpücük bıraktım.

"Bugün mekâna uğramam gerekiyor güzelim, sende evde kal zaten bugün bir yere gidebilecek gibi görünmüyorsun."

"Sayenizde."

"Ben çıkıyorum güzelim, ben yokken dikkatli ol."

"Tamam."

Son kez pembe saçlarını öpüp evden çıktım. Dışarıda bekleyen korumalarım beni gördüklerinde selam verdiler.

"Jan, mekâna gidiyorum. Taehyung' a göz kulak olun."

"Tamam patron." Son geçirdiğimiz olay sonucunda korumaları iki katına çıkartmıştım. Her an her şeye hazırlıklı olmamız gerekiyordu. Arabama binip hızla sürmeye başladım. Bir an önce işlerimi halledip eve geri gitmek istiyordum.

Strawberry Boy   ○Taekook○    Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin