Nevâ

otuz dört- Yağız Ali

Hayat bir imtihandır.
Hiç ummadığın şeyler gelebilir başına, hiç
beklemediğin güzellikler ile karsılaşabilirsin. Bazen
canın çok yanar, bazen de kendini mutluluktan
kanatlanmış gibi his edersin. Ve bir bakmışsın dost
sandığın düşmanın olmuş, düşman sandığın ise
dostun olmuş. Böyle garip bir dünya işte. Bilmen
gerek. Bu hayatta her şeye hazırlıklı olman gerek. Şu
üç şeyden de asla vazgeçmemen gerek; Kendin
olmaktan, sükreden bir kul olmaktan ve mutlu
yarınlar için cokça çabalamaktan asla vazgeçmemen
gerek. İşte o vakit her bir şey daha farklı olacak.
Kendine inan ve güven. Yapabilirsin. Başarabilirsin.

/Yağız Ali'ye kavuşalım derim artık/

-1 hafta sonra, gece vakti-

*Gece olduğunda Songül pijamasını çoktan giymiş yatağında uzanıp kitap okuyordu oğluna ve kızı Ankâ'ya. Ankâ annesinin yanına uzanmış annesinin onlara kitap okuması çok hoşuna gitmişti. Sadi banyoda duş alıyordu, o da bir kaç dakika sonra çıktı, kendi odalarında ki banyodan, üstünü değiştirmiş, pijamasını giymiş, duşunu da almıştı. Şimdi saçını bi havlu yardımıyla kuruturken çıktı banyodan. Karısının ve kızını yan yana yatakta gördüğünde gülümsedi. *

Sadi: Ne okuyorsunuz bakalım?

Ankâ: Senin okuduğun kitaplardan birtanesi.

Sadi: Hangisi peki?

Songül: Serenad I. Zülfü Livaneli'nin kitabı.

Sadi: Maya ve Wagner'in sırlarla dolu aşk hikayesinden bahsediyorsunuz..

Songül: Evet.

Ankâ: Baba sende gelsene. Annem bize kitap okur..

Sadi: Geleyim babacim..

*Sadi elinde ki havluyu bir kenara koyup kızının ve eşinin yanına yattı. Ankâ aralarında, Songül da kitabı sesli okuyordu. *

Songül: (kitapta kaldığı yerden) Bu dünyada sana kötülük yapmak isteyen insanlar çıkacak karşına, ama unutma ki iyilik yapmak isteyenler de çıkacak. Kimi insanın yüreği karanlık, kimininki aydınlıktır. Geceyle gündüz gibi! Dünyanın kötülerle dolu olduğunu düşünüp küsme, herkesin iyi olduğunu düşünüp hayal kırıklığına uğrama! Kendini koru kızım, insalara karşı kendini koru..

Ankâ: Kötülerden nasıl kendimizi koruyabiliriz ki?

Sadi: Bilemeyiz ama (Songül'e çevirir bakışlarını) hayat bir gün öyle birisini çıkarır ki karşına, dünyada ne kadar kötülük varsa ve başına gelmiş olsada yıllar sonra karşına çıkan o dogru kişi yaşadığın bütün kötülükleri tek bir bakışıyla unutturur.

*Songül tebessüm etmişti, kocasının ona bakarak bu sözleri etmesi onu mest etmişti. Songül tebessüm edince Sadi de gülümsedi. Ankâ ise anne ve babasının romantik anlarını bölmemek için yataktan kalkıp gitmeden evvel öptü anne ve babasını. *

Ankâ: İyi geceler.

*Ankâ odadan çıktığında Sadi ve Songül baş başa kalmışlardı. *