altı- bu sokaklar acıya kardeş olur

866 72 52
                                    

"Biliyordum. Acım,mutluluğum ve daha bir çok duygum kimsesizdi."

Reyhan: Sadi oğlum bu ne?

Sadi: Annem anlatıcam ben sana..

*Songül Sadi'ye baktı ve artık açıklamaları gerektiğini düşündüler. Reyhan odasına geçtiğinde, Sadi ve Songül onu takip ettiler, Reyhan bir koltuğa oturdu. Salonda ayakta duran herkes bir yere geçip oturdular ve aralarında ne olup bittiğini anlamaya çalışıyorlardı en çokta Berrin ve Murat. *

Oda

Reyhan: Anlatın dinliyorum.

Sadi: (derin bir nefes aldı) Annem..

Songül: Reyhan annecim.. Bu haber yalan, biz Sadi'yle bu patlamanın olduğu gün tanıştık. Sadi kaçırılmıştı, beni de Ankara'dan acilen çağırdılar, Sadi'yi kurtardığımızda eş zamanda bir patlamanın gerçekleşeceğini öğrendik. Sadi de bizimle geldi yaralı yaralı.

Reyhan: Evlilikle ne alakası var?

*Songül yutkundu ve Sadi devam etti anlatmaya. *

Sadi: Bir küçük kız sağ kurtuldu patlamadan, kimsesiz annesini, babasını kaybetti o patlamada. Songül (ona baktı) Ankâ'yı yani o küçük kızı tek başına bırakmak istemeyince, biz de bir çare olarak evlenelim, en azından yanında oluruz dedik. Yani ben dedim..

Reyhan: Anlattığınız her şey yalandı yani, severek evlenmediniz. Nasıl inanayım şimdi ben size?

Songül: Reyhan anne Ankâ'nın bir suçu günahı yok, şu an canı tehlikede olabilir, biz o yüzden böyle bir yalan söylemek zorunda kaldık.

Reyhan: Nerde bu kız?

Songül: Hastanede..

Sadi: Biz sadece öksüz ve yetim bir kızı kurtarmaya çalışıyoruz anne.

*O sırada Sadi'nin telefonu çaldı, açtı telefonu arayan Ayşegül idi. Muhtemelen Ankâ'dan bir haber gelmişti. Sadi telefonda aldığı haberden sonra telefonu büyük bir mutlulukla kapattı, annesine ve karısına döndü. *

Sadi: İşlemler tamam, yarın Ankâ yanımızda olacak.

Songül: Bu kadar çabuk mı?

Sadi: Evet.

*Reyhan kalktı ayağa. *

Reyhan: Nedense gözlerinizde Ali ve kendimi görüyorum. (Tebessüm etti, Songül'ün kalbine dokundu) Bu kalbi hiç kirletme olur mu?

Songül ve Sadi Reyhan annelerinin elinden öptüler ve salonun önünden geçerek çıktılar evden el ele. Berrin ve Muratta öğrenmişlerdi doğruları, hiç bir yalan yoktu artık. Gerçekler ap açık ortada, bu saatten sonra da bir tek Ankâ'yı düşünmek istiyorlardı. Sadi ve Songül arabaya bindiklerinde fark etmişlerdi gelinlik ve damatlıkla çıkmışlardı evden.

Songül: Üstümüzü değiştirmemiz gerek.

Sadi: Evimizde değiştiririz.

Nevâ Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin