on dokuz- dilhun (devam)

680 68 55
                                    

*Asım eylemi gerçekleştirdikten sonra uzaklaşır oradan adamıyla. O sırada Songül yatakta yatarken Ankâ ile, kalbi sıkışır bir anda ve yatakta doğrulur. Elini kalbine koyar, derin derin nefesler alırken. *

Ankâ: Anne..

Songül: İyiyim annecim.. (eline telefonunu alır ve Ayşegül'ü arar) Hadi aç Ayşegül. (Açan olmayınca telefonu kapatır)

*Kapının çalmasıyla Songül ve Ankâ aşağı inerler. Songül kapıyı açtığında Eylem ile karşılaşır. Eylem'in yüz ifadesi hiç de iyi değildir, sanki kötü bir haber getirmiştir. *

Eylem: Abla.. Meydan da bir patlama oldu.

Songül: (başı döner, Eylem'in sesini duyamaz hale gelir) Sadi..

-Meydan, İstanbul saat 17:03-

*Songül Sadi'ye ulaşamayınca Eylem ile birlikte evden çıkarlar, çıktıkları gibi patlamanın olduğu yere varırlar. Polisler alanı çevirdikleri için girmezler fakat Songül cebinden asker kimliğini çıkarır ve polislere gösterir, bandı kaldırıp içeri girer. Koşar adım Sadi'yi arar, bir taraftan da dua ediyordur burada olmaması için. Bir doktorun orada kanlar içinde yatan adamla ilgilendiğini görünce bakar aceleyle fakat o adam Sadi değildir. Biraz daha ilerler ve işte orada bir adam yerde yarı baygın yatıyordur, kendinden geçmiş. Songül o adamın yanına ilerler, Sadi'nin o adam olduğunu görünce koşar. Sadi o sırada elini uzatır Songül'e. *

*Songül Sadi'nin elini tutup yere yanına çöker ağlayarak, başını dizlerine yatırır

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

*Songül Sadi'nin elini tutup yere yanına çöker ağlayarak, başını dizlerine yatırır. *

Songül: (ağlayarak) Sadi, dayan.. Beni bırakma, dayan.. (bağırarak) Doktor! Biri baksın buraya!!

Sadi: Songül.. (halsiz bir şekilde)

Songül: Yorma kendini..

Sadi: Beni affet.. (başı yana düşer)

Songül: (boğazı yırtılırcasına bağırır) SADİ!!

*Aceleyle ambulansa bindirirler Sadi'yi, Songül'de Eylem'in arabasına. *

-Eylem'in arabası-

*Eylem Songül'e bir şişe su vermiştir, Songül sudan bir yudum alırken gözyaşları arasında elleri titrer içerken suyu. Bir yudum aldığında şişenin kapağını kapatır ve Eylem'e döner. *

Songül: Sadi'ye bir şey olursa, ben yaşayamam Eylem..

Eylem: Bir şey olmayacak abla.. Ben inanıyorum.

Nevâ Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin