love educator. .sunki enhypen [18+]

１２︙pure truth.

[ na ten rozdział polecam piosenkę ♫➥ solitude - felsmann ] 

♢ ♢ ♢

Podczas gdy Sunoo już dawno spał, Riki stał w otwartym oknie, paląc papierosa. Miasto nocą to jeden z jego ulubionych widoków. Mimo zmęczenia nie zamierzał jeszcze spać, gdyż przytłoczyły go zmartwienia. Może tego nie okazywać, ale zdecydowanie nadmiernie myśli.

Rozległ się dźwięk drgania, przez co Riki odwrócił się za siebie, zauważając na komodzie swój dzwoniący telefon. Martwiąc się, że obudzi to Sunoo, zamknął okno i zabrał telefon, udając się do salonu, gdzie usiadł na kanapie. Z początku miał zamiar wyłączyć telefon, nie mając ochoty na rozmowę z kimkolwiek, ale ekran telefonu ukazywał napis "Lee Heeseung". Riki nie przepada za nim, gdyż czuje konkurencję względem Sunoo, który wciąż nie wie, że ta dwójka się zna.

Siedział przez chwilę patrząc na dzwoniący telefon, bojąc się odebrać. Jego obawy prawdopodobnie stały się rzeczywistością. Przewidział, że to się wydarzy. Wreszcie odebrał, czekając na słowa porównywalne do wyroku śmierci.

– Riki? – zapytał Heeseung.

– Co jest?

– Nie wiem, co wydarzyło się między tobą, a Jungwonem, ale to zachodzi za daleko. Widziałeś jego story na Instagramie? – zapytał przejętym głosem.

– Nie widziałem. – odpowiedział ze spokojem. – Już sprawdzam.

Podczas gdy na jego twarzy ukazała się czysta nienawiść i gniew, kliknął w story Jungwona.

Czytając zaśmiał się, kiwając głową, czując, że jest na granicy od wybuchu.

– Wiedziałem, że się zemści, ale nie w taki sposób. – wymamrotał Riki.

– To jest chore. Co zaszło między wami?

– Odjebało mu odkąd jest z Jay'em.

– Zauważyłem. Co zamierzasz?

– Nieważne. Dzięki, że powiedziałeś mi o tym. Rozłączam się.

– Spoko... – powiedział Heeseung, po czym Riki zakończył rozmowę.