"Ulan bari Polat de." dedi. Sesi yalvarır gibi çıkmış gözleri beklentiyle doluydu. "Mirza demiyorsan deme ama en azından Polat de."
"Sen yengeye Elif diyor musun?" dedim alayla bir dizinin repliğine gönderme yaparak.
"Sen Polat de. Gerekirse dünya...
Öncelikle dinlemeniz gereken şarkılar Ebru gündeş - Çingenem Yıldız Tilbe - Hastayım sana
Oy ve yorumlarınızı bekliyorum.
Yorumlarda görüşürüz.
İyi okumalar 🤗 🤗
❤️ Bir insan isterse, bir insana her şey olur. Bazen bir ev bazen bir aile. Bazen de ölmüş bir baba, geri gelmeyecek bir anne. ❤️
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
💋🌼💅
Gözler kalbin aynasıdır derler ya hani... Bi' kalp, çok acırsa gözler yaş döker. Bir de bi' kalp, çok mutlu olursa gözlerden yaş dökülür. Polat'ın sol gözünden bir damla yaş düştü. Bu tamamen mutluluktandı.
Bir keresinde annem hastayken babam başında sabahlamıştı. Sonra annem sabah kendini iyi hissettiğinde babamın gözleri dolmuştu. Baba demiştim. Annem iyi neden ağlıyorsun ki?
Babam beni kendine çekip sarılmıştı. Kızım demişti. İnsan sadece üzgünken ağlamaz. İnsan bazen çok sevdiği için ve mutluluktan da ağlar.
Çocuk aklıyla anlamamıştım. Bir insan mutluyken gülerdi. Ben gülüyordum mesela. Babam neden ağlıyordu? Baba demiştim tekrar. Birini çok sevince neden ağlar ki insan?
Gülmüştü babam. Saçlarımı okşamıştı. Kızım demişti tekrar. İnsanın sevgisi içine sığamayacak kadar büyük olunca gözlerden yaş misali dökülür sevgi. Sen gözümden akan damlaları yaş sanma. Her damla annene olan sevgimden bir parça.
Yine anlamamıştım. Zaten daha çok küçüktüm. Ama artık anlıyorum. Polat'ın gözünden düşen bir damla yaş içine sığmayan sevgisinden bir parçaydı.
"Ne dedin sen?" dedi inanamıyormuş gibi.
"Ne dedim ben?" dedim onu taklit ederek.
"Naz." dedi. "Şaka değil di mi? Bak ben inanırım. Sen ne dersen ona inanırım."
Gözleri öyle beklenti doluydu ki ve Polat o kadar sevilmemişti ki içimdeki bir parçanın sızladığını hissettim.
Polat ben ne dersem ona inanıyordu. Bunu Aren'in hastanelik olduğu gece öğrenmiştim. Polat'ın sevgisi akıl alır gibi değildi. Oyun değildi.
Günün birinde Polat çıksa karşıma, seni sevmiyordum oyundu dese inanmam. Çünkü gördüm. Ben babamın anneme baktığı bakıştan daha derin bakışlar gördüm. Oyun değildi. Gerçekti.
"Şans istedin benden ben de verdim." dudakları kıvrıldı. "Polat sen benim kocamsın. Öyle ya da böyle birbirimize alışmak zorundayız. Birimimize güvenmek, saygı duymak ve sevmek zorundayız." Kıvrılan dudakları düz bir hâl aldı.
