"Ulan bari Polat de." dedi. Sesi yalvarır gibi çıkmış gözleri beklentiyle doluydu. "Mirza demiyorsan deme ama en azından Polat de."
"Sen yengeye Elif diyor musun?" dedim alayla bir dizinin repliğine gönderme yaparak.
"Sen Polat de. Gerekirse dünya...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
İnsan sevdiği insana değil, onu seven insana nazlanır.
🌼
Geçmiş zaman...
"Polat. Polat. Polat."diyen Elif Naz'ın sesi bütün okulda yankılanırken öğrenciler deli gibi koşup bağıran kıza saniyelik olarak bakıp önlerine geri dönüyordu.
Polat koşarak ona gelen Boncuk gözlü kızı gördüğünde gülümsemiş ve ona doğru yürüyüp "Efendim Boncuk." demişti.
"Bak bak baaaak. Kanre aldım." diyerek karnesini gösterdi Polat'a.
Polat Elif'in karne diyememesine gülmemek için kendi zor tutarken "Ne aldın?" diye sordu tekrar duymak için.
"Kanre aldım" dedi Elif Naz aynı hevesle.
İlk karnesiydi. Okulu çok sevdiği söylenemezdi ama karne almak hoşuna gitmişti.
"Karne olmasın o Boncuk?"
"Ben de onu diyorum işte Polaaaat. Kanre aldım. Öğretmen bir de bana yazı yazmış biliyor musun? Başarılarının devamını dilerim demiş. Başarılıymışım yani ben. Bir de gülen yüz yapıştırmış. Başarılıyım çünkü. Ayşe'ye kalp yapıştırmış ama olsun benimki daha güzel. Benim ki daha güzel di mi Polat?" diyip karnesindeki gülen suratlı stickerı gösterdi.
"Evet Boncuk seninki daha güzel."
Elif'in gözleri Polat'ın elindeki karneye kaydı. "Aaa. Sen de mi kanre aldın? Bakim Polat bakim." Polat karnesini ona uzattığında Elif alıp incelemeye başldı. Gözüne takılan ve en önemlisi ona verilmeyen belgeyi görmesiyle kaşları yukarı doğru kalktı. "Aaaa bu ne ki Polat?"
"Takdir belgesi."
"Neden verdiler ki bunu sana?" derken aslında onda niye olmadığını düşünüyordu.
