"Ulan bari Polat de." dedi. Sesi yalvarır gibi çıkmış gözleri beklentiyle doluydu. "Mirza demiyorsan deme ama en azından Polat de."
"Sen yengeye Elif diyor musun?" dedim alayla bir dizinin repliğine gönderme yaparak.
"Sen Polat de. Gerekirse dünya...
Göz yaşımızı sildiğimiz mendille halay çekme vakti ndkdldlf.
Ben sırıtarak yazdım. İnşallah sizi de gülümseten, içinizi ısıtan bir bölüm olur.
Oy verip yorum yapmayı unutmayın lütfen. Hepsini okuyorummmm.
İyi okumalar. 🤗
Yorumlarda görüşürüz. 💋
Bölüme şarkı seçemedim. Siz okurken kafanızda ne çalıyorsa o olsun.
🖤❤️
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Geçmiş zaman (Hamilelik dönemi)
Hamileliğin üçüncü ayında olması ve aynı zamanda hasta bir ciğere sahip olması Elif Naz'ı çok yoruyordu. Bu yorgunluk fiziksel değil mental bir yorgunluktu.
Çoğu zaman çocuklarına yetemediğini ve bu savaştan mağlup olarak çıkacağını düşünse de savaşmayı bırakmaya niyeti yoktu.
Mirza belki de kimsenin yapmayacağı kadar destek oluyor ve bu kötü zamanların her dakikasında karısına destek oluyordu.
Her gece oturup namaz kılıyor ve Allaha'a dua ediyordu.
"Karımı ve çocuklarımı bana bağışla Allah'ım." Bu cümle yüzlerce kez tekrarlandı belki de.
Üzerlerindeki o kasveti atmak için film izlemeye karar vermişlerdi. Elif Naz iki saat film seçmeye çalışmış ama bir türlü karar verememişti. Mirza gönlüne göre olsun istiyordu ama böyle giderse hiç izleyemeden güzel karısı uyuya kalacaktı.
Daha fazla dayanamayıp olaya el attı ve karısının etkilenmeyeceği bir film seçti(!)
Bu filmi biraz da çocukları için seçmişti. Onlarla beraber izledikleri ilk film olacaktı ve bir şekilde Naz ne hissederse onu hissedeceklerdi.
İçinden, gerçektende dördünün beraber izlediği bir günün gelmesini dileyip güzel karısını kolları arasına aldı ve filmi başlattı.
Mirza Elif Naz'ın saçlarını okşarken güzel karısının burunu çektiğini fark etti. Başını ona doğru çevirdiğinde karısının neden ağladığını sorguluyor bir yandan da bir yerinin ağrıdığını düşünüp endişeleniyordu.
