"Ulan bari Polat de." dedi. Sesi yalvarır gibi çıkmış gözleri beklentiyle doluydu. "Mirza demiyorsan deme ama en azından Polat de."
"Sen yengeye Elif diyor musun?" dedim alayla bir dizinin repliğine gönderme yaparak.
"Sen Polat de. Gerekirse dünya...
neeedilhunmuu777 iyi ki doğdun güzelim. Nice mutlu senelerin olsun. Yıldızlar kadar sevgi ve öpücük. 💋❤️
Oy ve yorumlarınızı bekliyorum.
İyi okumalar canlarım. ❤️
Yorumlarda görüşürüz. 💋💅
Deniz Tekin-Ayrılık Manu Chao-Me gustas tu Duman-Elleri ellerime
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Babalardır Kızların İlk Aşkı İlk Yarası İlk Savaşı
İlerdeki kızım; Sen savaşma diye, sen yara alma diye, kendime eş değil sana dünyanın en güzel babasını seçeceğim.
İlerdeki oğlum; Sana söz, senin için dünyanın en iyi annesi olacağım.
Ve yaşayamadığım bütün güzel duyguları size yaşatacağım.
👼
Diyarbakır otogarı, Asker uğurlama
Her Türk gencinin vatani göreviydi askerlik. Her ana bir gün uğrlayacaktı oğlunu bir otogarda. Her evlat ayrı kalacaktı ailesinden ve sevdiklerinden.
Vatani görevdi. Mecburiydi. Kimi isteyerek giderdi. Kimi sevdiğini bırakarak. Kimi derdinden uzaklaşmak için.
Şimdi Diyarbakır otogarında bir çok ana vardı. Bir çok asker vardı. Bir çok yaren vardı. Bir çok gurur ve gözyaşı vardı. Onlardan biri de Eraslan ailesiydi.
Barlas'ın annesi Delal hanım oğlundan ayrı kalacağı altı ay için gözyaşı dökerken Barlas tek damla gözyaşı dökmüyordu.
Kendi istemişti bunu. Evleneli daha bir kaç hafta olmuştu. Karısını bırakmak zor gelmiyordu. Karısı, onun için asker olacağını öğrendiği günden beri ağlarken, Barlas ağlamıyordu.
Zerda Eraslan. Asker yareni. Yıllarca uzaktan uzağa sevdiği kuzeniyle evlenmişti. Hayalleri gerçek olmuştu.
Yalandı.
Hayalleri bu değildi. Evlenmek yetmiyordu. Her gün yüzünü görüyordu. Aynı yatakta yatıyordu. Kocasıyla ilişkiye de giriyordu. Kocasına sarılarak ta uyuyordu. Kocası ona hiç Kızmıyor, ne yemek yaparsa yiyiyordu. İnsanlar içinde başını eğmiyor kocalık görevini yerine getiriyordu.
Ama bu değildi işte. Bu değildi istediği. Bu değildi hayalleri. Evleneli bir kaç hafta olmuşken asker etmek yoktu hayallerinde.
Başkasını seviyordu sevdiği. Başkasını düşünüyordu. Başkasına üzülüyordu. Zerda, her gece kollarını kocasına dolarken bir gece de o dolasın istiyordu. Ona yemek yapmaktan asla bıkmazdı ama bi kere de birlikte yapmak istiyordu.
