Arsız

°•° PEKİ °•°

◇15◆
Güneş'le beraber eve döndüğümüzde içimde tarif edemediğim bir şeyler vardı. Sanki rüyadan gerçek dünyaya dönmüş gibi hissediyordum ve gerçek dünya demek sorunlar demek. Sorunlar demek babam ve Furkan demek. Tanrımm ne yapacağımı hiç bilmiyorum. Yol boyu babam aramdaki şeye bir çözüm bulmak için düşünüp durdum ama sonuç : koca bir hiç. Eve dönmem lazım daha fazla amcamlar da kalamam. Her ne kadar bana bir oda verecek kadar büyük evleri olsada yinede o koca evde yengemle karşılaşabiliyorum. Benden pek hoşlandığı söylenemez. Bu yüzden akşam eve dönmeye karar verdim.

"Hoşgeldiniz kızlar !!" amcamı evde görmek beni şaşırtmıştı.

"Hoşbulduk babacık." diyerek kedi gibi amcamın bacaklarına dolanan Güneş'e kocaman gülümsemeye bakarak "Hoşbulduk!!" dedim. Onları baş başa bırakarak yukarı çıkan merdivenleri teker teker tırmandım. İkinci odamın kapısından içeri girdim ve kendimi koca yatağa attım. Gözlerimi kapamamla mesaj sesini duymam bir oldu. Doğruldum ondan olduğunu hissettim gibi bişi sanırım yüzüme doluşan gülümsemeyi aynadan görünce gözlerim kocaman açıldı. Kendie bakmayı keserek yatağın üstünden telefonumu aldım.

Gönderen: Arsız (biliyordum.)

Yorgunluktan öldüğünü biliyorum ama yarın için planları yaptım. Sabah 09:00 da seni Güneş'lerden alırım.

Borayla bir gün daha. İçimden bunlar geçtikten sonra kendi kendimi durdurdum. Onla bir gün istiyor muydum ? Ahh istememek için bir neden bulamıyorum.

"Sana ne olduğunu biliyorum ben." Kaan'ın sesini duyunca irkildim. Kapıya yaslanmış beni izliyordu. "5 dakikadır burdayım ve beni farketmedin." Yavaş adımlarla yürümeye başladı önüme gelince durdu. "Elindeki telefona baktın ve hala gülümsüyorsun. Bu anca kimlere olur biliyor musun ?" İki elini omuzlarıma yerleştirdi. "Birinden hoşlananlara."

Bir kahkaha patlattım (medya) ve "Furkan'dan ayrıldım." dedim bir solukta. Derin bir iç çektikten sonra Kaan'ın yüzüne baktım. Yanıma oturduktan sonra elimdeki telefonu aldı. Ekranı bana doğru çevirdi. " Ondan değil .... bundan bahsediyorum."

"Nerden çıkardın yok öyle birşey. " Yok muydu cidden ?

"Hadi İkra . Kendine itiraf etmelisin. bu messaja bakışını gördüm. Bu küçümsenecek yada es geçilecek birşey değil. "

"Sen yanlış anlamışsın. " durdum. Bir anlığına haklı olabilme ihtimalini düşündüm. Olur muydu bizden , biz ? "Imm .. şeyy ben eşyalarımı toplamalıyım. Sonra da eve geçeceğim beni bırakı-"

"Ne evi?" Kaşları çatılmaya sesi yükselmeye başladı." Orası evin değil. Amcamın sana bir daha böyle bir şey yapmasına izin vermem. "

"Ama.." diyecek oldum.

"Burada kalıyorsun o kadar !" Çatık kaşlarıyla bana bir bakış attıktan sonra kapıya doğru yürümeye başladı.

"Burası benim evim değil. Sonsuza kadar burda kalamam." dedim arkasından. Beni duymamazlıktan geldi ve kapıyı arkasından çarparak çıktı.

On beş dakika kadar yatakta oyalandıktan sonra esnemeye başladım. Aklıma Bora'nın mesajı geldi. "Peki" yazıp yolladıktan sonra Güneş'in pijamalarını üstüme geçirdim ve yatağa kıvrıldım.

Gönderen : Arsız

Peki hmm. Bana ısındığını hissedebiliyorum. Böyle giderse haftanın sonunda tutuşacağına eminim.

--

Gönderen : Arsız

İyi geceler şirine.

Vayy bee ! Resmen geri döndümm. Sınavlarım bitti özgürüm artık hikayeden ve yazmaktan bir kaç aydır kopuk olduğum için bu bölümü toparlama bölümü olarak görün. Bir kaç bölüm sonra hikayenin tam içine girmeyi başaracağımı biliyorum. O zaman daha güzel bölümler sizlerle olacak. Sabrınız için teşekkürler.