-Numara-

'Part1♣

Gecenin 3 buçuğunda Mike, artık çalışmaktan dolayı yorgun düşmüştü. Uyumak istiyordu fakat bu mümkün değildi çünkü ne zaman ne olacağı belli değildi. Tam gözleri kapanacakken bir telefon geldi.

Mike telefonu eline aldı ve kulağına götürdü. Ardından "Alo?" dedi. Hiç bir ses yoktu, cızırtı sesi bile yoktu. Mike tekrardan "Alo?" dedi ama nafile. biraz daha bekledi, belki konuşur diye ama hala tık yok. Mike artık dayanamayıp; "Peki. konuşmayacaksanız kapatıyorum. İyi geceler!" diyerek bilinmeyen kişinin suratına kapattı.

Mike'ın artık eve gitme zamanı gelmişti. Ev uzakta olmasına rağmen Mike eve yürüyerek gitti çünkü gece, sokaklarda büyük bir sessizlik oluşuyor. Sanki dünyada kendisi varmış gibi... Eve vardığında hemen kapıyı açıp içeri girdi ve odasına gidip üniformasını çıkardı, pijamalarını giydi ve kaç saattir beklediği rahatlığa kavuştu. Normal günlerinde eve geldiğinde salona geçip televizyon izlerdi fakat bugün hareket bile etmek istemiyordu çünkü yorgunluktan dolayı 1 hafta bile uyuyabilirdi.

Bulunduğu şehirde akla gelinebilecek her turlu manyak vardı. Özellikle çeteler. Mike artık kendini bir bok sanan ergen erkeklerle uğraşmaktan bıkmıştı. Her vakada mutlaka bir ruh hastası oluyordu ve hep ayni olay oluyordu. En kötüsü de bu iyice döngü haline gelmişti. Olay hep bir kız yüzünden başlar. Kendini mafya babası sanan bir orospu çocuğu kıza aşık olur ve kızın abisi ya da babası çocuğa kızar ve sonrası belli...

Çeteler ile birlikte bir de mafyalar var. İnsanı salak yerine koyuyorlar, özellikle polisleri. Mike'ın ömrü mafya ve çeteler ile uğraşmak ile çürüdü. Her gün ayni olay ve rutin. Bir değişiklik yoktu ta ki anonim bir kişi arayana kadar.

cok kisa oldu evet biraz acemi olabilirim tekrardan kusura bakmayin lutfen :<