Een monsterlijk avontuur

Het mega grote bos

"Au," mompel ik voor de zoveelste keer.

Ik ben alweer bijna over een boomstronk gevallen.

Die wortels steken ook echt overal uit.

Het is te donker.

Ik kan de rest ook bijna niet meer zien.

Misschien moeten we eerst even rusten.

Dan kunnen we weer verder als het licht is.

Zelfs de zaklamp geeft nog maar een heel klein beetje licht.

Volgens mij kan ik de kaart niet eens meer bekijken.

"Misschien moeten we later weer verder gaan," zeg ik.

De monsters staan meteen stil.

Ik voel hun haren tegen mijn handen aan.

Dapper zit op mijn voet.

"Eerst even rusten en weer verder lopen als het licht is."

"Slaapplek, ja ja," zegt Bordeaux zacht.

Al geeft het een echo door het hele bos.

"Laten we wel wat beschutting maken."

Ik kijk even om mij heen.

"Daar tussen de bomen kan het wel."

"Takken, halen halen."

"Ja, daarmee kunnen we onszelf beschermen tegen dieren."

We lopen naar de kleine, ronde plek tussen veel bomen.

Met wat bladeren en takken maken we er een echte hut van.

Zo kunnen we even veilig rusten.

"Mooi mooi." Bordeaux klapt vrolijk in zijn handen.

We gaan met zijn allen naar binnen.

Met zijn vieren liggen we dicht tegen elkaar aan op een bed van bladeren.

Ik heb het lekker warm door al die harige vachten.

Al snel vallen mijn ogen dicht en val ik in slaap.

Ik voel nog net hoe Dapper zijn kop op mijn voeten legt.

Langzaam word ik wakker van geluiden om mij heen.

Het komt van buiten onze hut.

Voorzichtig haal ik Dapper van mijn benen af.

Hij slaapt nog lekker verder.

Een eindje verderop ligt Aqua te slapen.

Waar is Bordeaux?

Ik duw de lange slierten van bladeren opzij.

Het zonlicht komt al fel door de bomen heen.

Meteen zie ik Bordeaux rondspringen.

Gelukkig.

"Kijk, eten eten," zegt hij vrolijk.

Ik kijk naar de grond.

Bordeaux heeft heel veel fruit en water verzameld.

"Wat goed, Bordeaux, dat wordt een lekker ontbijt."

Ik loop terug de hut in om de andere twee wakker te maken.

Zodra ik het woord 'eten' tegen Aqua zeg, springt hij meteen op.

Dapper doet er wat langer over om wakker te worden.

We eten van het fruit en drinken van het water uit een meer vlakbij.

Zodra we klaar zijn, haal ik gelijk mijn tas op uit de hut.

Even snel op de kaart kijken en dan kunnen we weer verder.

Ik ga tussen de twee monsters in zitten en open mijn tas.

"Wat gek," mompel ik.

"Gek gek?" vraag Aqua.

"De kaart is weg."

Ik gooi mijn tas leeg op de grond.

Alleen de kaart zit er echt niet meer in.

"Ik heb hem er niet meer uitgehaald."

Dapper schudt even met zijn hoofd.

Bordeaux kijkt mij verdrietig aan. "Bordeaux, niet niet."

"Aqua, niet niet," zegt Aqua.

We kijken even om ons heen.

"Hut, kijken kijken." Bordeaux springt op.

Langzaam stop ik de andere spulletjes weer in de tas.

Waar kan die kaart zijn?