Prisoner of the Past [COMPLETED] (SOON TO BE PUBLISHED)

CHAPTER 17

I WAS DISCHARGED after hours of waiting. Dinala ako ni Levi sa penthouse niya.

I was rolling my eyes for hundred of times when Levi really did what he said. Talagang pinaliguan niya ako at siya ang nagkuskos ng bawat sulok ng katawan ko, mabuti na lang at halatang wala siya sa mood ngayon, he was just seriously brushing my body.

He was uttering words in silent.

"Levi," tawag ko sa kaniya. Nilingon lang niya ako saglit at bumalik muli sa ginagawa niya.

"What?"

"I can take care of myself, you may leave me now."

He paused for a second. "I will take care of you, like it or not. Should we visit a doctor too, to make sure he doesn't leave any virus on you-"

"Levi!"

"I'm joking... done! All good," binuhay niya ang shower at hinayaan na mawala ang mga sabon sa katawan ko. He's wearing a white shirt and varsity shorts.

Pati siya ay nabasa dahil sa ginagawa niyang pagpapaligo sa akin.

Matapos niyang linisan ako ay tinuyo niya ang katawan ko ng towel at hinila palabas ng banyo. He pick a shirt for me, hinayaan ko siya sa ginagawa niya dahil inintindi naman niya ang mga staff ko. Kumbaga bayad ko na rin sa kabaitan niya, kung hindi dahil sa kaniya ay maghihintay nanaman ako ng isang taon.

"Levi, I have question." Sinuotan niya ako ng undies na hinayaan ko lang.

"Yes?"

"Hindi ka ba hinahanap ng pamilya mo?" curious kong tanong.

"No, nasa ibang bansa sila remember?"

Tumaas ang kilay ko sa sinabi niya. Hindi pala niya naintindihan ang tanong ko. "What I mean is 'yong anak mo at babae, hindi ka ba hinahanap?"

Nagsalubong ang kilay niya. "No, I already told you I'm just only providing the needs of my son."

Nalungkot ako sa sinabi niya. Kapag ba nalaman niya na may anak din siya sa akin ay ganito rin ang gagawin niya? Susustentuhan niya si Izzy pero hindi tatayo bilang ama? Hindi naman ako papayag no'n, mas mabuti pa na wala siyang alam.

I feel bad for his son, alam ko na nangungulila rin 'yon sa kalinga ng isang ama.

"What's the name of your son?"

"Ark, his name is Ark. Why?"

Umiling ako. "Nothing. Wala ka bang balak na tumayo bilang ama sa kaniya?"

"I'm doing my role as his father already, providing his needs." Seryoso niyang wika at sinuot sa akin ang damit ko.

"He still needs a father to guide him as he grows, he needs you, Levi."

Tumayo siya kaya napatingala ako. His face darkened. Napatigil naman ako ng mapansin na sumama na ang timpla ng mukha niya.

"Stop bringing up their names, Aella. I was only giving answers to your questions because I don't want to make you feel bad while you're with me, but I don't want you to dictate me."

"But he needs you!" I can't help but to tune up my voice. Nadala ako bigla ng emosyon ko, naiisip ko kasi na paano kung si Izzy ang nasa posisyon ni Ark? It will hurt me as a mother.

Nagulat din siya sa pagsigaw ko at bahagyang lumaki ang mata.

Mabilis akong nag-iwas ng tingin. "Sorry, sorry." Tumalikod na ako sa kaniya at lumakad palapit sa pinto ng kwarto. "Thank you, thank you for considering my feelings." I give him a sweet smile before leaving him.