BENİMSİN | GAY

KORKU

Medya;Karan

----

Karan'ın evinden çıkmış,onun adamlarından biri ile eve doğru gidiyordum, aklım hâlâ bana mesaj atan kişideydi az çok birşeyler tahmin ediyordum ama Karan'a bahsetmelimiydim onu bilmiyordum.

Kafamda ki saçma soruları bir kenara bırakıp arkama yaslandım, Karan ile güzel giden bir ilişkimiz vardı ve ben durumumdan oldukça memnundum,beni değerli hissettiriyor,mutlu ediyor ve çok güzel seviyor bende aynı şekilde onun seviyorum.

Araba durduğunda kapımın açılması ile dışarıya çıktım, arabanın villanın bahçesine girmesine izin vermemiştim çünkü amcam ne kadar Karan'da kaldığımı bilse bile laf yapmaktan asla çekinmiyordu.

Arabadan indiğimde telefonumun çalması ile telefonumu cebimden çıkardım bu sırada bahçeden içeriye de girmiştim, arayanın Buğra olduğunu gördüğümde telefonu kulağıma koydum, Buğra ve Deniz işlerinin çıkması ile acil bir şekilde evlerine geri dönmüşlerdi,onlarla doğru düzgün vedalaşamamıştım bile.

'Canım' dedi Buğra her zaman ki şefkatli sesi ile 'nasılsın iyi misin?' o görmese bile kafamı sallamıştım.

'iyiyim iyiyim sen nasılsın' beni gören güvenlikler kapıyı açtıklarında eve giriş yaptım ve odama ilerledim.

'bende iyiyim, şey için aramıştım ben seni'

'ney için aramıştın'

'ya Deniz'in işleri daha çok varmış,eve de pek gelemiyor benim işler bitti yine mi gelsem oraya diyorum, doyamadım oğlum ben İstanbul'a' dediğinde güldüm özlemesi çok normaldi o da burada büyümüştü sonuçta ne kadar 20 li yaşlara geldiğinde yurt dışına çıkmış olsada İstanbul onun için çok özeldi.

'gel tabi de Deniz'e ayıp olmasın' Deniz belki Buğra'ın gelmesini istemiyebilirdi.

'yok onluk bir sıkıntı olmaz' sert bir şekilde söylediği şey ile kafam karışmıştı acaba kavga mı etmişlerdi de uzaklaşmak istiyordu bilmiyordum ama çokta kurcalamadım.

'tamam gel gel' dediğimde tamam diyerek o da gülmüştü bir kaç dakika daha konuştuktan sonra telefonu kapatıp,kendimi yatağıma attım.

Üzerimde yorgunluk olduğu için uzandığım yerde uyuya kalmam uzun sürmedi

***

Çalan telefon ile gözlerimi yavaşça açıp elimi cebime götürdüm, hâlâ gözlerimi tam açamamıştım,cebimden sonunda telefonumu çıkarmayı başardığım da arayan kişiye baktım,Karan olduğunu gördüğümde hafifçe gülüp telefonu açtım ve kulağıma koydum.

'Özledim' diyen Karan'ın sesini duyduğumda gülüşüm büyümüştü,oysa ki daha sabah görmüştük bir birimizi gerçi benimde ondan farkım yoktu bende özlemiştim.

'bende seni özledim' dedim gözlerimi tam anlamı ile açıp.

'geleyim mi almaya'

'gelme aşkım,amcamlar kızacak artık' dediğimde ofladı.

'sen neden bana taşınmıyorsun ki zaten' oturur hâle gelip bacaklarımla bağdaş kurdum.

'zaten hep yan yanayız,' dedim cilveli bir sesle aynı zamanda tişörtümün ucu ile oynarken.

'bana yetmiyor ama bebeğim,her an her saniye yanımda ol istiyorum'

'bunu bende çok isterim aşkım' ama bu hiçte mümkün değildi,yada mümkündü ama ben daha hazır değildim, amcamı daha fazla kızdırmak istemiyordum,bu yüzden şimdilik bu fikri rafa kaldırmam gerekiyordu.