24: Kalayaan
Simula na mangyari iyong hindi na kami nag hiwalay palagi mag ka hawak ang kamay upang hindi ma apektuhan ng lamig. Sa ilang araw nakasama ko si Lucas mas lalong lumalim ang pag tingin ko sa kaniya. Gustong gusto ko yun pag trato niya sa akin na parang presesa.
Ang gumugulo sa isipan ko. Kung ganun rin kaya ang pag tingin niya sa akin, napapansin ko maingat siya sakin. Natauhan ako na mag salita si Lucas.
“Sabrina kunin mo yun, hindi ba malakas ka?” pa kyut na sabi nito saʼkin.
Kaagad ko naman sinundan ang kaniyang tinuro na prutas na labis nag pa tawa saʼkin. “Bayabas lang pala akala ko ano na,” patawang sambit ko.
“Kasalanan ko ba hindi pa ako nakakain yan sa tanang buhay ko. Mukha kasi masarap pag masdam lalo na yun kulay dilaw na.”
“Pag binitawan kita wala ng init pa ang mabuo satin palad. Baka wala akong makita.”
“Ayie ayaw mo lang ako bitawan eh. Nakalimutan mo yata na kaya ko gumawa ng apoy.”
“Anong ayie ka dyan? Ano ako gurang makakalimutin,” inis na tugon ko.
“Parang ganun na nga. Mas mabuti huwag na ka bumitaw hindi natin alam kung anong kahinatnat ang naghihintay satin.”
Tama naman siya kaya pumulot ako ng patay na sanga saka binato sa direksyon na maraming bunga ng bayabas. Sa pag tama nito kasabay nahulog ang mga bunga.
Hinila ko naman siya patungo sa mga bayabas. Hindi ko siya pinansin pumulot ako ng isa sabay kagaya ngunit nabitawan ko ang bayabas.
“Wala bang lasa?” patawang saad nito saʼkin.
“Bakit hindi mo sinabi sa'kin?”
“Nakalimutan mo ba na isa ka lang kaluluwa, nako naman mukhang mabubusog ako nito, salamat.” sabay kagat sa bayabas.
“O nga pala ilang araw na tayo nandito?”
“Hindi araw kundi ilang buwan na tayo nandito. Mabilis ang ikot ng oras dito kaysa mundo ng Engkanto.”
Na lungkot ako sa aking nalaman. Napansin niya ang reaksyon kaya nag kwentuhan pa kami ng kung ano ano na may kinalaman sa kanarasan niya hanggan sa nasilayan kami ng liwanag na mula sa kalangitan.
“Ito na siguro ang bituin na sinasabi ngunit wala ako maramdaman kakaiba, ang ibig sabihin ba nito mananatili na tayo dito?”
Ngumiti siya saʼkin. “Hindi natin alam kahit ako ang sundo at taga-hatid sa inferno subalit wala akong alam sa batas ng mundong ito. Kung mangyari man iyong huwag ka matakot nandito naman ako, sasamahan ka.” sabay yakap nito saʼkin.
Gumanti ako ng yakap. Hindi ko mapigilan makaramdam ng matinding sakit na hindi ko lubos maunawaan, basta sobrang lamig. Mabuti na lamang ramdaman ko ang matinding init na mula kay Lucas. Nag tagal kami sa ganun sitwasyon.
Nag mulat ako ng mata ng naramdaman ko hindi na kami nakaapak sa mga bato. Nagliwanag kami ng dalawa na labis na ipinag taka ko, kung anong nangyayari.
“Binabati ko ang lahat na nag tagumpay malaya na kayo simula ngayon!”
Napatitig ako sa mukha ni Lucas. Ngayon ko lang napansin sobrang gwapo niya sa malapitan, parang gusto... Dahan-dahan pinikit ko ang aking mga mata kasabay hinawakan niya ang aking mukha.
“Sabrina gusto kita hindi bilang kaibigan.”
Naramdaman ko na lang nag dikit ang amin labi sandali. Napag pasyahan ko imulat ang mga mata na naramdaman wala ako mahawakan.
Hindi ko magawang makapag salita sa hindi malaman dahilan. Ngumiti na lang ako bilang tugon. Sa kisapmata nag laho kami dalawa.
Sa pag mulat ng mga mata ko kasabay ang pag bangon ko. Naliligo sa sarili pawis at habol hininga, nilibot ko ang aking paningin sa palibot.
“Ano?” wala sa sarili kong saad.
Nandito sa harapan ko ang ka mukha ko. Pareho pareho halos kami maliban sa kulay ng buhay.
“Sabrina maraming salamat napagtagumpayan mo ang misyon na ibinigay sa iyo. Ako'y natutuwa ng labis na hinto ang pag alipin ng kapwa ko Engkanto sa mga tao dahil sa iyo. Ngunit hindi pa nagtatapos ang misyon dito.”
“Ano ang ibig mong sabihin Cecilia? Paano hindi nagtatapos ang misyon, na hanap ko at nalaman kung sino ang nasa likod nito.”
“Hindi ko natupad ang aking mithiin na matapos ang misyon ay sasayaw ako sa kaarawan ng Mahal na prinsesa kaya ako'y nakulong sa kadiliman. Ikaw ang susi ng Kalayaan ko at pag laya ko ay Kalayaan mo sa mundong ito.”
“Tandaan mag-ingat sa hiling diyos ng buwan baka matulad ka saʼkin, hanggang sa muli.”
Sa isang iglap nag laho si Cecilia. Nalilito na ako sa gagawin ko. Nandito ako ngayon sa malaking puno sa loob ng silid Aklatan. Mabilis ako nag tago sa likod ng puno ng may dumating na magandang babae.
“Sana nag tagumpay ako dalhin ang isang nilalang na makakatulong sa pag laya ni Cecilia. Labis ang aking panghihina na ginamit ang oras, ang oras ng aking mata.”
Hindi ko maintindihan ang kaniyang tinutukoy. Oras ng mata? Nanatili ako natahimik at pigil hininga upang hindi ma huli.
Napatitig ako sa mukha ng babae, napansin ko ang pangatlong mata nito na kulay purong itim.
“Patawad mahal kong inang Reyna ginamit ko ang aking kapangyarihan ng sampilitan upang iligtas ang aking matalik na kaibigan. Hin–”
“Prinsesa, anong ginagawa mo rito? Nag simula na ang semonya na maging ganap ka na bilang isang prinsesa ng kaharian ito,” nagagalak na saad ng lalaki.
Umalis ang dalawa na hindi lumingon. Naguguluhan ako, ang bilis ng pangyayari ay may bagay na hindi ko maunawaan at makuha ang tamang kasagutan.
Nagmamadali ako lumapit sa malaking salami na nakasabit sa katabing puno. Pinagmamasdan ko ang aking sarili. Hindi ko namalayan nakangiti ako, ang masasabi ko ang ganda ko. Bumagay ang mahabang buhok ko na kulot at lalo na kulay itim bistida sa'kin.
“Maganda ako sa mundong ito subalit sa mundong pinagmulan ko isa lang ako halimaw.”
Napag pasyahan ko umalis sa silid aklatan upang tuparin ang mithiin ni Cecilia na sumayaw. Gagawin ko ito hindi sa misyon kundi dahil hindi ko pa naranasan sa buong buhay ko.
Kung sa loob ako galing baka sila mag taka kaya napag pasyahan ko mag tungo sa likod ng palasyo para lumabas. Habang tinahak ko ang daan, natigilan ako na marinig ang nakakakilabot na boses na mula sa kung saan. Hindi ko pinansin iyong, may isang lagusan ang nandito palabas ngunit nag dalawang isip ako.
Lumabas ang pusa na si Itim sa pinagtaguan nito. Masaya ito lumapit saʼkin. Kaagad ko naman dinamput ito sabay lakad palabas.
BINABASA MO ANG
Del Pasado Romantico (Completed)
РазноеIsang babaeng nag mula sa kasalukuyang subalit dinala siya ng mga kababaihan sa nakaraan ngunit sa mundo ng Engkanto. Isang babae mula sa nakaraan ang misteryuso nag laho. Sa kaniyang pag dating hindi niya inaasahan may naghihintay na misyon dahil...
