Merhabalar nasılsınız?
Bu kurgu hiç aklımda yoktu fakat gece yatmadan önce aklıma geldi ve fikir çok hoşuma gitti yazmak istedim umarım beğenirsiniz.
Keyifli okumalar.
.
.
.
.
.
Hep kendime soruyordum neden ben?
Asla cevap bulamıyorum, neden bunları yaşamak zorundaydım?
36 Derece havada hırkamın kollarını daha da çok çekiştirip okulun merdivenlerinden çıkmaya başladım sınıfa girmeden önce lavaboya girip kimsenin olmamasıyla derin nefes verdim. Sanki hiç zorbalığa uğramıyormuşum gibi bir de okulda ki kendini bilmiş kızlar tarafından zorbalığa uğruyordum. Sıcaktan terleyen bedenime deodorant sıktıktan sonra lavabodan çıkıp koridorun sonunda ki sınıfa yürümeye başladım. Koridorda ki kalabalıktan rahatsız olup kafamı biraz daha eğdim.
"Günaydın tatlım" önüme aniden çıkan kızlarla gözlerimi kapattım. "Yanmıyor musun bu hırkayla?" hırkamı yukarı çekmeye çalışmasıyla korkuyla yanlarından geçtim, kafamı kaldırıp etrafa baktığım da cam kenarında ki bir kaç kişinin gülerek baktığını görünce de hızla sınıfa girip sırama geçtim.
"Tuğra oğlum yeter sus artık!" Öğleden önce ki son dersimiz Matematikti ve ben matematikten nefret ederdim.
"Benim bir suçum yok ki hocam hep Oğuzhan konuşturuyor."
"Lan döverim seni bak." Tüm sınıf duvar kenarında ki gruba bakıp gülerken ben gerek duymuyordum alışmıştık artık normal halleriydi onların.
"Oğuzhan! Kalk Yaprağın yanına otur." tüm sınıfta ses kesilirken Oğuzhan sıradan kalkıp yanında ki Tuğranın ensesine vurup sıraya doğru yaklaşmıştı. Yan tarafta ki çantamı alıp arkama koyarken çoktan yanıma oturmuştu.
"Ama hocam benim yanım da boş." Bu Nazdı yani sabah ki kız.
"Ben orayı uygun gördüm Naz bir sorun mu var!" Nazdan cevap gelmeyince hoca ders anlatmaya geri dönmüştü bende hırkamın kollarını biraz daha çekiştirip uçlarıyla oynamaya başladım.
"Neden bu sıcakta hırka giyiyorsun?" Oğuzhan'ın sorusuyla şaşkınca ona döndüm, o benle mi konuşmuştu. Benle kimse konuşmazdı ki. "Cevap vermeyecek misin?"
"Hoca buraya konuşmaman için oturtturdu."
Omuz silkip biraz daha bana döndü "Ben konuşmamıştım ki zaten." susmasını umarak cevap vermedim. "Kapalı da değilsin neden bu sıcakta hırka giyiyorsun?"
"Hoca kızacak." sessiz söylememe rağmen hocadan uyarı almıştık.
"Tamam o zaman öğle arası bol bol vaktimiz var."
Çok ciddiye almadan kafamı sıraya koyup uyamaya çalışmıştım fakat Oğuzhan bir şeyler karaladığı için sadece kalem sesini dinlemiştim. Çalan zille beraber yatmaya devam ettim Oğuzhan da çok beklemeden yanımdan kalkmıştı. 5 dakika sonra bende sınıftan çıkıp kantine indim, kendime sade tost alıp neredeyse boş olan kantinin en arka taraflarına geçmiştim.
Derslerim çok kötüydü ve bir hafta sonra son sınavlarımızı olacaktık açıkçası sınıfta kalmadığım sürece çokta umurum da değildi kimsenin umursamadığı gibi zaten üniversite sınavına da giremeyecektim. Bu zamanlar en iyi anlarımdı mezun olduktan sonra şikayetçi olduğum her şeye şükredeceğimi çok iyi biliyordum. Asıl cehennemi o zaman görecektim hem artık sıcak havalarda bile sweatshirt giymek zorunda kalmayacaktım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SADACE BENİ SEV
Подростковая литература"Neden? Neden bizden rahatsız oluyorsun?" sorduğu soruyla gülmemek için kendimi zor tuttum. "Ben mi rahatsız oluyorum, bana kaba davranan senin çevren lütfen daha fazla konuşmayalım." "Ben onlar gibi değilim, görmüyorsun beni çabalıyorum, beni duy...
