"Neden? Neden bizden rahatsız oluyorsun?" sorduğu soruyla gülmemek için kendimi zor tuttum.
"Ben mi rahatsız oluyorum, bana kaba davranan senin çevren lütfen daha fazla konuşmayalım."
"Ben onlar gibi değilim, görmüyorsun beni çabalıyorum, beni duy...
Merhaba arkadaşlar Sadece Beni Seve gele yorumlarınızı büyük ilgiyle okuyorum ve fikirlerinize açığım bu yüzden bölüm boyunca düşüncelerinizi yazmayı unutmayın.
Kitap kapağını değiştirdim hemen yorum yapın bakalımm.
Keyifli okumalar:)
.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Mutlu olduğum zaman uzun sürmeyeceğini çok iyi öğretmişti hayat bana ama uzun süredir hep onun yanında gülüp, mutlu oluyordum.
Oğuzhan dünden belli ne aramalarıma ne de mesajlarıma cevap veriyordu, içimi bir korku kaplarken aklıma gelen artık benden bunaldığını düşünceleri doluyordu ama aklımdan hemen siliyordum çünkü Oğuzhan böyle hissetse bile gelip kendini açıklardı.
"Yaprak sakin olur musun artık?" Abimin odasından bağırmasıyla yine cevaplanmayan telefonumu kapatıp koltuktan aşağı sarkıttığım kafamı kaldırıp derince ofladım, anlamıyordu ki beni.
Şu kısa sürede Oğuzhan hakkında çok fazla şey öğrenmiştim, bunlardan biride fazlasıyla düşünceli biri olduğuydu ve doğal olarak günde bir kere bile olsa kesinlikle yazar veya arardı.
"Biraz yardımcı ol o zaman ulaşamıyorum böyle yapmazdı ki o hiç." Küçük çocuk gibi mızmızlanarak abimin odasının kapısına ilerlediğimde onun da masasının başında bir şeylerle uğraştığını gördüm. Varlığımı hissettiği an arkasını dönüp bana baktığında ne gördü bilmiyorum ama kollarını açıp beni beklemeye başladı. "Kardeş sarılması." ilerleyip hızla sarıldığım da beni sıkıca sarıp saçımın üstünü öptü.
"İçin rahat etsin diye Bülent abiyi arayacağım tamam mı?" Hızla kafa salladığımda saat çokta umurumda değildi. "Boşa endişelendiğini anlayacaksın."
Geri çekildiğimde telefonuna uzanıp ne zaman numarasını aldığını bilmediğim Bülent amcayı aradı, meraktan yerimde duramazken telefon uzunca çalarken açılmamasıyla omuzlarım düştüğü an karşıdan ses gelince eski halime geri döndüm, abim benim halime göz devirmişti.
"İyi akşamlar Bülent Abi rahatsız ediyorum kusura bakma."
"Yok ne kusuru oğlum, bir şey mi oldu?"
"Yaprak, Oğuzhan'a ulaşamıyor da içi rahatlasın diye aramıştım." Bir süre karşıdan ses gelmediğinde abimde tedirgin olmuştu. "Bülent abi?"
"Yaprak kızım yanında mı?" Sorusuyla kaşlarım çatılırken dinlediğimi belli ettim. "Oğuzhan iyi kızım ama telefonu yanında değil kendisi de sana pek haber verebileceği bir yerde de değil."