AVCIOĞLU KOLEJİ

2

evet sonunda hayallerimdeki o mukemmel okuldaydim hayallerim gercek olmustu ve bu bana ruya gibi geliyordu.

okulun binasi sato gibi gozukuyordu internetteki resimlerinden cok daha gosterisli ve guzeldi.

okulun bahcesine girer girmez herkes bize bakmaya baslamisti tabi ki de bana bakmiyorlardi kaana bakiyorlardi gercekten yakisikli bir cocuktu. fakat kizlar bana kotu kotu bakiyorlardi o kadar mi kotu gozukuyordum?

kaan bana donup

-seni sevgilim sandilar o yuzden seni oldurecekmis gibi bakiyorlar dedi.

buna sasirdim cunku onun sevgilisi olacak kadar guzel degildim.

-simdi benim mudurun odasina gitmem gerek zil calinca 11/b sinifina git 2. katta.

kafa salladim ve gozum eceyi aramaya basladi. ece benim en yakin arkadasimdi o da avcioglu kolejine gidiyordu ona haber vericek zamanim olmamisti supriz yapicaktim. sonunda onu gorup kosa kosa yanina gittim.

beni gorunce gozleri acildi ve

-burada ne isin var dedi.

-acikcasi ben de bilmiyorum detaylari sonra anlatirim sen beni gordugune sevinmedin mi?

-tabii ki sevindim gel sana okulu gezdiriyim.

ece koluma girdi ve beraber okulun icine girdik ici de disi kadar gosterisliydi giristi kirmizi bir hali bile vardi kendimi ozel hissetmistim. 11/b nin onune geldik ve ece onun da ayni sinifta oldugunu soyledi.

sinifa girdigimizde sinifda pek kisi yoktu. ecenin yani doluymus bu yuzden onun bir arka sirasina oturdum.

ece tuvalete gidecegini soyleyip siniftan cikti bende kulakligimi taktim ve kafami siraya koydum.

alizade-pic bocek calmaya basladi en sevdigim sarkilardan biriydi bu sarkiyi dinlerken huzurla doluyordum. bu guzel sarkinin da etkisiyle uykuya daldim.

Boran'dan

sinifa girmistim gozum siramda uyuyan kiza carpti. daha once gordugumu sanmiyordum. gidip sirama oturdum ve kizi durttum uyanmadi. nasil benim siramda uyumaya cesaret edebilmisti salak miydi bu kiz? yoksa beni tanimiyor muydu? her neyse uyanmasi icin sacini cektim saclari yumusacikti ve dalin kokuyordu. sacini cekmeme ragmen uyanmiyordu uykusu amma da derindi. kulaklik takiyordu ayrica kafasindaki kulakligi aldim ve calan sarkiyi dinlemeye basladim. ve evet bu sarki pic bocekti boyle bir saheseri dinlemesine cok sasirmistim. pic bocek benim icin ozel bir sarkiydi benden baska dinleyen pek kisi de yoktu. her neyse sabrim tasmaya basliyordu kulakligi siraya koydum ve kafasina vurdum. artik uyanmaliydi.

kafasi hareket etmeye basladi ve ayi diye bagirdi. sok olmustum o bana ayi mi demisti? daha sonra kafasini kaldirip kisik gozlerle bana bakti gozleri cok guzel gozukuyordu.

-niye kafama vuruyorsun?

-bana ne sen de durttugumde uyansaydin.

gozlerini devirdi.

-yalniz burasi benim siram ve ben her zaman tek otururum kimse soylemedi mi. hadi kalk baska yere otur.

-iyi de baska bos yer yok.

gozumu sinifta gezdirdim gercekten de bos yer yoktu.

-hem ayrica sen bana ayi mi dedin? sen once kendine bak ayi gibi uyuyordun.

gozlerini devirip kulakligini takti. acaba pic bocekle ilgili konussam mi? neyse gerek yok kesin oylesine denk gelmistir benim gibi alizade hayrani olucak degildi ya. zaten daha sonra ogretmen geldi ben ders boyunca uyudum