AVCIOĞLU KOLEJİ

10

durmalari icin ne kadar caba sarf etsem de durduramadim. en sonunda ciglik attim

-LUTFEN DURUN, KAVGA EDEREK HICBIR SONUCA ULASAMAZSINIZ AYRICA BENI KORKUTUYORSUNUZ.

bagirmamin ardindan sonunda birbirlerini birakip bana odaklandilar. derin bir nefes aldim.

-siz kafayi mi yediniz? ne yapmaya calisiyorsunuz.

boran hala sakinlesememisti, kaan onun aksine daha sakindi. kaan bana pismanlik icinde bakti.

-ozur dilerim ceren... bir an kendimi kaybettim.

tam agzimi acip kaana cevap verecektim ki boran yuksek bir ses tonuyla araya girdi.

-kaan simdi de beni uzmek icin hoslandigim kiza mi yavsamaya basladin?

boran hoslandigim kiz mi demisti... o an icimde kelebekler ucusacak gibi oldu ama kendimi kaptirmamam gerekiyordu sonucta o bana ihanet etmisti...

kaan boranin ustune yurumeye basladi. tekrar kavga ediceklerinden korktum.

-kaan dur!

kaanin yuzune baktim,

-zaten yuzun mahvolmus. boran icin caninin yanmasina gerek yok.

kaan soylediklerim karsisinda sasirmisti. sanirim onun icin endiselenmeme sevinmisti. boran yine araya girdi.

-ceren sana sadece bir sorucu soracagim. ben mi kaan mi? secmedigin kisi burayi terk edecek.

bu soruya hazirliksiz yakalanmistim... ne cevap verecegimi bilmiyordum.

-n-ne

-sadece cevap ver. cevap vermek bu kadar zor olmamali.

gercekten de hangisini sececegimi bilmiyordum. icimde bir yerlerde hala borana duydugum sevgi vardi, bu sevgiyi tamamen yok sayabilir miydim? ama diger yandan kaan benim icin cok sey yapmisti, beni onemsiyordu, bana deger veriyordu. bunu da yok sayamazdim. ama en onemlisi, boran bana ihanet etmisti. tum ozel bilgilerimi okula yaymisti, bunu nasil affedebilirdim ki?? kaana baktim, gergin duruyordu sanki onu sececegimden suphe duyuyordu. borana baktim, kendinden emin duruyordu sanki onu sececegimden emin gibiydi... derin bir nefes alip borana dondum.

-kaani seciyorum.

kaan gulumsedi. boranin sinirden gozu segirdi.

-sana karsi o kadar iyiligime, senin icin yaptiklarima ragmen onu mu seciyorsun simdi? gercekten nankorsun ceren.

kaan hemen araya girdi.

-boran! haddini asma. ceren secimini yapti. simdi sozunun arkasinda dur ve git.

boran nefes alip veriyordu. kaanin dediklerini duymazdan geldi. kapiya dogru yurudu. kapiyi sertce acti ve evden cikti. kapi sertce kapandi. kaana dondum. o da bana bakiyordu.

-bir an beni secmeyeceksin sandim.

-tabii ki de her zaman yanimda olan kisiyi secicektim yani seni kaan..

kaan soylediklerim karsisinda gulumsedi. saate baktim, halam birazdan gelirdi.

-kaan sanirkm simdi gitmelisin, halam birazdan gelir.

kaan kafasini salladi.

-gorusuruz prenses.

-kaan, yaptiklarin icin tesekkur ederim.

kaan gulumsedi.

-ne demek prenses.

kaan kapiya dogru yurudu. kapiyi acip disari cikti. ona gulumsedim o da bana gulumsedi. kapiyi kapadim ve odama gectim. bugunu dusunmeye basladim...

Boran'dan

bugun olanlara inanamiyordum, ceren benim yerime kaani secmisti. tamamen sacmalik. benim kaandan daha iyi oldugumun ceren de farkinda. ama o an beni kucuk dusurmek istedi. bunu biliyorum. ama bunu yaptigina pisman olacak, kimse beni kucuk dusuremez. evime gidince telefonumu aldim ve dileki aradim. bu olayda bir parmagi oldugunu biliyordum.

-alo dilek

onu aramama sasirmis olacak ki sesi de saskin geliyordu.

-efendim boran, bir sey mi oldu.

-bu olayin altinda sen varsin biliyorum.

-n-ne sacmalama boran. oyle bir sey yok.

-bosuna inksr etme dilek. senin yaptigini biliyorum. ama umrumda degil. simdi daha beterini yapmamiz gerek. pic bocek kafede 10 dakikaya bulusalim, ayrica sana bu itirafi yazmakta yardim eden kisiyi de getir. ihtiyacim olacak.

dilekin cevabini beklemeden telefonu kapattim. sonucta bana karsi cikacak degildi. hemen arabaya atladim ve kafeyw surmeye basladim.

simdi gorelim bakalik kim rezil oluyomus ceren demirtas...