Seria OCEAN EYES
BRAVE #1 W TRAKCIE
BROKEN #2
HEALED #3
„Złe rzeczy są jak fale. Zawsze będą nam się przytrafiać i nikt nic na to nie poradzi.
To część życia, tak samo jak fale są częścią oceanu.
Jeśli stoisz na brzegu, nigdy nie wiesz, kiedy nadp...
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
Song 🎧 Ascending Heaven - Asyndeton
Chloe
Przez chwilę skanowałam postać wzrokiem, aby upewnić się czy na pewno dobrze widzę. To był on. Tajemniczy, wysoki brunet, którego spotkałam w autobusie w towarzystwie Liama, z tą różnicą, że był teraz sam. Przyglądałam mu się, analizując sportowy ubiór. Nie mogłam pozbyć się wrażenia, że kompletnie nie pasował do tego miejsca.
Może się zgubił albo potrzebował skorzystać z toalety.
Jakie było moje zdziwienie, kiedy chłopak zamiast udać się w kierunku łazienki, stanął przy ladzie i złożył zamówienie, a następnie zajął miejsce przy stoliku, na parterze, na który miałam idealny widok.
On jednak nie miał parcia na pęcherz.
On przyszedł tutaj usiąść.
A mówili nie oceniaj książki po okładce.
Chciałam z powrotem zająć się swoją książką, ale widok pode mną wydawał się być ciekawszy. Mój wzrok nadal śledził ruchy chłopaka. Brunet rozsiadł się wygodnie i wyciągnął z plecaka czarny notatnik i słuchawki. Następnie założył je na uszy, kliknął coś na telefonie i jak przypuszczam była to jakaś playlista. W momencie, kiedy uniósł dłoń i przeczesał nią gęste włosy, poczułam lekkie mrowienie na ciele, skarciłam się w myślach i w końcu opuściłam wzrok.
Lubiłam obserwować, ale w tym momencie musiałam wyglądać jak jakaś psychopatka.
Następne minuty spędziłam na przewracaniu kartek i przylepianiu kolejnych kolorowych znaczników. W międzyczasie na moim stoliku pojawiła się słynna różana herbata, którą przyniosła mi Isaura. Oczywiście nie byłaby sobą, gdyby nie uraczyła mnie jeszcze kawałkiem świeżo upieczonej szarlotki. Pachniała jak zawsze cudownie, a ten zapach wymieszany z nutą róży i brzoskwiń pobudzał i otulał wszystkie moje zmysły. Mój wzrok błądził po czarnych literach, a widelec nabijał kolejne kawałki ciasta i lądował w moich ustach. Spoglądałam co jakość czas na chłopaka, który wydawał się być w swoim świecie. Ze słuchawkami na uszach i długopisem poruszającym się po papierze wyglądał jak w transie. Wiem, że ciekawość to pierwszy stopień do piekła, ale niczego nie byłam tak ciekawa jak tego co zapisywał w notesie.
Nie wydaje mi się, żeby odrabiał zadanie domowe z fizyki.
Mijały kolejne minuty, a po szarlotce został tylko słodki posmak na języku i okruchy na talerzu. Wypiłam ostatnie dwa łyki herbaty i spojrzałam na zegar.
Za chwile będę musiała się zbierać.
Rozejrzałam się po lokalu i dopiero teraz zdałam sobie sprawę, że oprócz mnie i chłopaka nie ma tu nikogo, co było dziwne. Zazwyczaj w bibliotece panował spory ruch, ale to może upały sprawiły, że większość ludzi wolała albo zostać w domu, albo wybrała opcje spędzania czasu nad wodą.
