İnsanlar zamanla değişir, en yakından tanıdığını sandığın insan bile bir gün karşına yabancı olarak çıkar ve hiç beklemediğin anları sana yaşatır. Kana bulanmış eller bir zamandan sonra birleşerek kalplere sıçrayıp birbirlerini paramparça eder.
🩸
Y...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Nova Çetin
24.06.2022
Kimilerin başını türlü türlü belalar sarıp gün geçtikçe daha çok ağrıtırdı. Şu anki durumumu böyle özetlemem daha doğruydu, başımda fakülteyi bitirdiğimden beri dolanan birisi vardı. Onunla hiç görüşmemiştim ama bana uzakta olmasına rağmen artık çok yakından tanıyordum. Ona yenilmemeliydim çünkü çok hırslı bir kişiliği olduğunu biliyordum.
"Adresi at, akşam oradayım," dedim keskin bir ses tonuyla. Telefonu kulağımdan çekip yüzüne kapatırken parmaklarım korkudan tir tir titriyordu. Onun gibi bir adamla ilk defa buluşacaktım ve korkmam çok normaldi.
Kerim Dönmez, ona karşı kendimi savunmasız hissediyordum, hakkında tek bildiğim hırslı ve kafasına koyduğunu gün sonunda başarılı şekilde yapabilmesiydi. Benden hoşlanmadığını hissediyordum ama nedenini hiçbir zaman öğrenememiştim. Ona bir adım atmaya çalıştığım ilk günü hatırlıyorum da beni fakültede sözleriyle yerden yere vurmuştu.
Gerçekten hırsı sözlerine karışmış, önüne geçen tüm nefret ettiği insanları çileden çıkarmaya yetiyordu.
Hayatımda bir yeri yoktu, varsa bile belirsizdi. Tanımıyordum, uzaktan yabancıydım. Onun benim hakkımdaki düşünceleri nefret doluydu oysa ona hiçbir zararım dokunmamıştı.
Üstüme uzun, kısa kollu siyah tişörtümle açık mavi kot şortumu giydim. Odadan çıkıp banyoya girdiğim gibi siyah renkte dalgalı arkadan ev topuzu yaptığım saçımı çözdüm, tokayı tezgaha bırakıp parmaklarımla düzelttim. Tezgahın üstündeki makyaj düzenleme kutusundan elime geçen makyaj malzemelerini aldım, çekik koyu kahverengi gözlerime rimel ve göz kalemi sürdüm, üstü ince altı dolgun pembe dudaklarıma dudak nemlendiricisi sürdüm. Kemikli burnumla zayıf yanaklarıma hiçbir makyaj yapmadım. Aynadan kendime baktığımda içimdeki gerginlikle yanaklarımı şişirerek ofladım. Beni şu an ne bekliyordu, hiç bilmiyordum.
Hırsına mı yenilecektim yoksa onu alt mı edecektim?
Gözlerimi aynadan titreyen ellerime çevirdim. Korku bedenimi gitgide sarmıştı. Onunla buluşmam gerekiyordu, artık aramızdaki bu nefret oyununu sonlandırmamızın vakti gelmişti.
