Amedin topraklarından gelen iki genç, ikisi de hırçın ikisi de öfkeli. Bir berdel uğruna birbirine mahkûm edilir ve onlara bir kader çizilirse ne olur? İki genç bu durumu kabullenir mi?
Haydi gelin, Amedin topraklarına gidelim ve onlarla bu masalı...
(Okuduğumuz her şey hayal ürünüdür! Hiç bir yöreyi ya da kültürü kötülemek gibi bir amaç içermemektedir! Her bakımdan sahtedir!)
Oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın!
🦋; Kelebeklerimizi bırakalım.
Malihülya & Mariposa
İyi okumalar.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Nemli saçlarımı ellerimle hafif hafif dağırıtken bir yandan da ağır adımlarla merdivenleri iniyordum. Sabah kalktığımda Boranı odada bulamamanın etkisiyle tüm yatakta yuvarlanıp en sonu da zorla kendimi duşa atmıştım.
Masada oturan Umut Tuğra ve Berfin üçlüsünü görsem de gözlerim aradığı şeyi bahçeye açılan sürgülü kapının önünde bulmuştu.
Eline aldığı bardaktan bir şeyler yudumlarken tek elini de cebine sokmuş adeta ortamdan soyutlanmıştı. Boranın tek kaldığı zamanlarda kendini tamamen kapatması hoşuma gitmiyordu.
Masadaki ekibe "Günaydın millet." Dediğim sırada Boranın nihayet arkasını dönüp bana baktığını gördüğümde tüm bedenimi baştan aşağı süzüp derince nefeslendi.
"Günaydın yengem, bak saatlerdir uyanman için seni bekliyorum sen ortalarda yoksun."
Gözlerimi kısıp başımı iki yana sallarken Boranda masaya gelmiş elindeki bardağını masaya bırakıp sandelyemi çekiyordu
