Amedin topraklarından gelen iki genç, ikisi de hırçın ikisi de öfkeli. Bir berdel uğruna birbirine mahkûm edilir ve onlara bir kader çizilirse ne olur? İki genç bu durumu kabullenir mi?
Haydi gelin, Amedin topraklarına gidelim ve onlarla bu masalı...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Rojda Ertaş diye geçirdim içimden, kimdi bu kadın?
Bilmiyordum, ama öğrenmem gerekiyordu.
Aynanın karşısında oturtulmuş makyajım yapılırken sadece bunu düşünüyordum. Gece üst kata çıkarılıp çok sevgili Zelal xanımla halay çekmiştim. Zorla ve bir kaç saniye kaldığım halaydan ayrıldığımda insanlar ayıplarcasına gece boyu gözlerini üstümde gezdirmişerdi.
Yüzüme yapılan siyahın ağır olduğu makyaj tamamlanak üzereydi, bugün tamamen Boran denen ağa bozuntusunun karısı oluyordum. Ne kadar istemesemde, ne kadar aksini iddia etsem de bir Şevran gelini olacaktım.
Gözlerimi sıkıca yumup içimden bir kaç saniye saydım, sinirlerimi şu an başka türlü atamazdım çünkü.
Masanın üstünde duran telefonumun bildirim sesi odayı doldurduğunda umursamadım, sadece tepemdeki iki kuaför ve iki makyözün işini bitirmesini beklemeye devam ettim.
İkinci bir bildirim daha geldiğinde gözlerimi sinirle açıp elimi rast gele masanın üstüne atıp telefonumu elime aldım. Üstte görünen iki mesaj bildirimine baktığımda birinin Rozerinden birinin ise Boran ağadan olduğunu gördüm.
Ağrının hanımağası benim kız kardeşim gibiydi. Severdim Rozerini, benim gibiydi. Bizim içimizdendi babası babamın arkadaşlarından biriydi. Çok samimi olmasalar da bilirlerdi birbirlerini.
"Aşağı indiğinde ilk beni göreceksin." Rozerinin mesajına gülümsediğim esnada aklıma gelen gerçekle derince yutkundum. Rozerin bir yandan da Boran ağanın kuzeniydi çünkü.
Bir kaç kez Rozerin konusunu açmış olsa da ilgimi çekmemişti, ama şimdi anlıyordum ki aslında kötü bir durumdu. Rozerin ve Boran anne tarafından akrabaydı, Zelal xanım Rozerinin teyzesiydi.
Mesaja yanıt vermeden diğer mesajın üstüne tıkladım.
"Sana Şevran gelini olacaksın demiştim. Bir saat Elfesya, belki daha kısa bir süre sonra Şevranlara hanımağa olacaksın. Tadını çıkar."
Derince nefes alıp ekranı kapattım masanın üstüne gelişi güzel fırlattım. Bende Elfesyaysam bugünü ona zehir ederdim. Kendimi ezdirmeden de, diyaloğa girmeden de Elfesya Afran olduğumu gösterirdim ona.
"Tamamdır Elfesya xanım." diyen tepemdeki kadınla daldığım derin düşüncelerden kurtulup gülümsedim.
"Ellerinize sağlık. Tutarı öğrenebilir miyim?" dedim tepemdeki benimle konuşan kadına.
"Bizden olsun xanım ağa." diyerek gülümseyen kadın oldukça sempatikti, ama benim aklımdan geçen şey tam olarak tutarın ne kadar olduğu değildi.
