I Don't Share (Sollano Brothers #3)

Chapter 7

"Jennica! Ready ka na ba?"

Tumango ako kay Manager. Kanina pa ako handa. Sila lang naman ang hinihintay ko. Nangangawit na nga ako kakaupo. Wala pang tigil sa pag-ayos ng buhok ko.

"Malapit na ang kapareha mo. Be ready," aniya pa.

Nagscroll muna ako sa Instagram. Madami akong followers at likers. I'm famous, hindi lang sa social media kundi maging sa personal.

I was 15 ng pumasok ako sa pagiging artista at sinubukan ko na din na pumasok sa larangan ng pagrampa. Dahil may mga koneksyon naman ang pamilya ko ay mabilis akong nakapasok.

"Andiyan na! Ready na, Jennica!" sigaw ni Manager.

Naririndi na ako sa sigaw niya. Puwede naman na hindi sumigaw. Magkalapit lang naman kami.

Napangiwi ako ng tumayo ako. Sumakit ang gitna ko. Tatlong araw na itong sumasakit at halos hindi ako makatayo. Mabuti nga ngayon at nakakatayo na ako ng maayos.

Buwesit talaga ang lalaking 'yun! I'll be gentle daw pero masyadong sinagad! Ang rahas din ng galaw! Hindi pa pumayag sa tatlong round. Ginawa pang anim kaya hanggang ngayon masakit ang gitna ko.

Sasabunutan ko talaga siya kapag nagkita kami... pero sana ay h'wag na kaming magkita.

Hindi ko naman pinagsisihan ang nangyari sa amin. He's my first, at ang sabi niya ako din ang una niya. Syempre, hindi ako naniwala. Imposibleng ako ang una niya. Lalaki siya, may pangangailangan.

"Okay ka lang ba, Jennica?"

"Okay lang po," magalang na sagot ko.

Umupo na ako sa couch. Binaba ko din ang suot kong sando.

"Pasok po kayo,"

"Sorry for being late,"

Napaayos ako ng upo ng marinig ang baritong boses na 'yun. Pamilyar na pamilyar sa'kin ang boses na 'yun!

Napatingin ako dito at nakatingin din siya sa'kin! Nakangisi.

He has dark, almost black, hair that is styled in a modern, slightly messy way with a few strands falling over his forehead. His eyes are a deep black, and his expression is playful. He has pale skin and sharp features, with a strong jawline and high cheekbones.

Nanlamig ang mga kamay ko at parang pinagpapawisan. Anong ginagawa niya dito? Bakit siya nandito? Siya ba ang makakapareha ko.

Tangina, bakit ako kinakabahan at nanlalamig?

Naghubad ito ng suit niya. Wala na siyang suot pang-itaas. Naghubad din siya ng pantalon. Napalunok ako ng makitang muli ang kanyang buddy.

Tangina, bakit bukol 'yun? Halatang malaki.

Napalunok ako at nag-iwas ng tingin. Shit! Parang hindi ko ata kaya lalo na at siya pa ang partner ko.

Medjo wild pa man din ang photoshoot namin! Bakit hindi man lang sa'kin sinabi ni Tita? Pero baka magtaka siya kapag nagsabi akong h'wag siya.

"Ready na! Lumapit ka na kay Jennica, Yiem," ani ni Tita na Manager ko.

Lumapit ito sa'kin. Tanging boxer short lang ang suot. Inayos ko ang sarili ko at nagpanggap na hindi apektado.

"Nice to meet you, Honey..." he whispered.

Shit! Grabe ang kabog ng dibdib ko. Hindi ko ata kaya.

"Ready na! Ayusin ninyong dalawa. H'wag ka mailang kay Jennica, Yiem. Sanay na siya sa ganyan,"

Tumitig ito sa'kin ng mariin para mapalunok ako. Bakit parang galit siya? Hindi ko naman siya inaano.

"Humiga ka, Jen," sinunod ko naman ang utos ni Tita.