မျက်မမြင်ကိုယ်လုပ်တော်လေး

Chapter 24

Mori Sue:

TBC   ( 24 )

ဧကရာဇ်လေးမှာ လက်ထဲ၌လျှောက်တင်လွှာများကိုကိုင်ထားလျှက်ပင် ထိုင်ခုံပေါ်သို့မှီချလိုက်သည် ။ အပြင်ဘက်၌ လေပြင်များတိုင်ခတ်နေပြီး သစ်ရွက်ခြောက်များမှာ အထီးကျန်စဖွယ်လေနှင့်အတူလွင့်ပါနေလေ၏ ။ ဧကရာဇ်မှာ ထိုအချိန်က မျက်မမြင်ကိုယ်လုပ်တော်လေး၏အကြည့်များနှင့် စတွေ့ခဲ့ချိန်ကိုတွေးမိသွားသည် ။

ထိုအချိန်ကလည်း ယခုကဲ့သို့ပင် ပူအိုက်သည့်ရာသီဥတုမျိုးဖြစ်ပြီး ရော်ရွက်၀ါများမှာနေရာအနှံ့ပင် ။ အအေးနန်းဆောင်ရှိကျောက်တုံးလျှောက်လမ်းလေးမှာ ရေညှိခြောက်များကပ်ညိနေသဖြင့် မှုန်မှိုင်းမှိုင်းနှင့်ညစ်ပတ်နေလေ၏ ။ အချိန်ကြာမြင့်စွာကတည်းက ရှင်းလင်းခြင်းမရှိသောကြောင့် မြက်ရိုင်းများမှာ ကလေးတစ်တယာက်၏အရပ်အရှည်အထိကြီးထွားနေလေသည် ။

ယပ်တောင်တစ်ချောင်းကိုင်၍ စပ်စုလိုစိတ်ဖြင့်လျှောက်သွားခဲ့သော်လည်း မြင်လိုက်ရသည့်မြင်ကွင်းအား တစ်သက်တာလုံးမေ့ဖျောက်နိုင်မည်မဟုတ်ပေ ။  မျက်မမြင်ကိုယ်လုပ်တော်လေးမှာ ခေါက်ကုလားထိုင်လေးပေါ်၌အိပ်စက်နေပြီး သူ၏ ၀တ်ရုံပေါ်နှင့် ဘေးဘက်ရှိမြေပြင်ပေါ်၌ ပန်းပွင့်ဖတ်များပြန့်ကျဲနေသည့် အမှန်ပင် နှစ်ခြိုက်စွာအိပ်မောကျနေသည့်အလှလေးတစ်ယောက်ဖြစ်၏ ။

ရိုးရှင်းသည့် ချည်သား၀တ်ရုံနှင့် အနက်ရောင်ဆံနွယ်များ အပြင် နူတ်ခမ်းပါးလေးများမှာခပ်ယောင်ယောင်ပြုံးနေလေသည် ။

ဧကရာဇ်က မျက်လုံးမှိတ်ထားကာ ထိုမြင်ကွင်းအားတွေးတောနေလေ၏ ။ တူညီသည့် ရာသီဥတုနှင့်အငွေ့အသက်ဖြစ်သော်ငြား တူညီသည့်လူနှင့်ထိုအချိန်က ခံစားချက်များအားပြန်မရနိုင်တော့ပါချေ ။

မျက်မမြင်ကိုယ်လုပ်တော်လေးအား ၀ါးရုံတောအတွင်း၌ ပြန်လည်ရှာတွေ့ခဲ့စဥ်က ထိုသူ၏တစ်ကိုယ်လုံးမိုးရေများစိုရွဲကာ ရွှံ့များပေကျံနေပုံမှာ အလွန်သနားစဖွယ်ပင် ။

မျက်အမြင်ကိုယ်လုပ်တော်လေးက စိတ်သဘောထားနွေးထွေးပြီးနူးညံ့သောသူဖြစ်သော်လည်း အခြားသောသူများအပေါ်နွေးထွေးသလောက် သူ့အပေါ်၌အေးတိအေးစက်နိုင်သည်ဟုအမြဲခံစားနေခဲ့ရသည် ။ အကြောင်းပြချက်မရှိပါပဲ ဒေါသထွက်မိလေသည် ။