Sevgilimyazarım *Yarı Texting* #F#

58

Yok artık ya! Bir de tanıdığı çıktı iyi mi? Bu kız gerçekten delinin tekiydi. Turna dediği sarışın kız bizim yanımıza geldi. Deren ile sarıldılar. Deren beni gösterip "Arkadaşım Beren." dedi.

"Memnun oldum."

"Ben de." dedim. Kız güler yüzlüydü ama dövüşüyordu. Deren dövüşmüyordu ama. Allah'ım, şuradan sağ salim çıkayım yeter. Sinir kat sayım arttı resmen!

Sonunda dışarı çıktığımızda arkamızdan biri geldi. Bu Deren'in bahsettiği çocuktu.

"Turna!" deyip sarışına döndü. "Siz tanışıyor musunuz?" dedi Deren'i göstererek.

"Oo Erdinç abi, sen gelir miydin buralara?"

"Sana soru sordum Turna!"

"Çocukluktan tanışırız, bahsetmiştim ya bir arkadaşım var diye. O işte."

Erdinç denen adam "İyi, harika! Ben sana bir daha dövüşe katılmayacaksın demedim mi hem?" dedi. Şu an kızın üstüne gittiği için kızardım ama haklıydı.

"O kaşındı." deyip omzunu silkti. "Hem sen Deren'i nereden tanıyorsun?"

Deren'e dönüp sinirle ona baktım. Adam bildiğimiz sokak dövüşçüsüydü! Allah bilir kaç yaşındaydı üstelik.

Kendimizi bir parkta kamelyada bulduk. Deren nasıl ve nerede tanıştıklarını anlatacaktı. Tabi Erdinç Beysiz de olmazdı. Hemen de gelmişti peşimizden. Deren'in en baştan başlamasıyla dinledim. Konuşması bittiğinde ise herkes suspustu.

"Sana bu adamdan uzak kalman gerektiğini söylemiştim, sen gittin bir de kahve mi içtin!? Aklım almıyor, siz canınıza mı susadınız?"

"Bu kız senin önceki halini bilmiyor galiba Deren." dedi Turna. Rahatça arkasına yaslanmış alayla bakıyordu. Deren'e dönüp "Neyden bahsediyorsun?" dedim.

"Önceden, evden kaçıp kaçıp dövüşlere katılırdım."

"Deren," deyip gözlerimi kapattım. Bu bir yalan olsun lütfen. Gözlerimi açtığımda "Kalk gidiyoruz. Bir daha da bu ikisiyle görüşmeyeceksin." dedim. Ayağa kalkıp onun kalkmasını bekledim. Turna, Deren'e dönüp "Onu mu dinleyeceksin? Deren, bizim hayatımız bunun üzerine kurulu. Gitme, burada sen de dövüşebilirsin." dedi.

"Hayır, git buradan. Arkadaşın haklı." dedi Erdinç. Deren'e dönüp "Deren." dedim.

"Yeter ya!" diye bağırıp ayağa kalktı. "Deren Deren Deren! Ne Deren'miş arkadaş! Bir rahat bırakın beni!"

Arkasını dönüp ilerlemeye başladı. Arkasından gidecek zaman Turna önüme geçip "Dur bakalım, sen nereye?" dedi.

"Sana ne!"

"Deren senin yüzünden bu halde!"

"Hiçte bile! Sen onu kötü yola sürüklemeye çalışıyorsun ama ben arkadaşımı sizin gibi çakalların eline vermem."

"Turna!" diyen Erdinç'le Turna geri çekildi. Hızlı adımlarla Deren'in arkasından ilerledim. Ona yetiştiğimde ağladığını gördüm.

"Yavrum," dediğim anda bana sarıldı. "Hadi yurdumuza dönelim yavrum. Buralar bize göre değil."

"Gidelim Beren. Götür beni buradan."

***

"Ah be çiçeğim, bir de olay istiyordun, bak ne güzel macera çıktı ama bize." dedim.

"Bitti ama. Macera da istemiyorum dövüşte!"

Üniversite bana farklı bir hayat sunacak, derdim hep. Ama bu kadarını beklemiyordum. Sıradan bir hayat geçirirken önce Mustafa çıkageldi. Sonra Deren...

Hep sıkıcı bir hayatım olacak derken şu an bayağı bir aksiyonun içindeydim. Erdinç ne yapardı bilmiyordum. Deren ne yapardı bilmiyorum. Ama ikisi için de en hayırlısını temenni ediyordum. İlk görüşte aşk dedikleri şey bu muydu? Ben ilk görüşte aşık olmamıştım da... Benimki zamanlaydı. Çok ayrı kalmıştık, halen ayrıydık ama dişimizi sıkıyorduk. Şunun şurasında üç yılcık kalmıştı. Üç yüz altmış beş çarpı üç artı bir.

Derin bir iç çektim. Ne kadar da uzun bir süre ya. Allah'ım, sen bana bol sabır ver. Amin.