Gözleri her zamanki gibi karanlık ormanları andırsada, dindiremediği rüzgarları vardı. Ve bu rüzgar ormandaki bütün herşeyi bir fırtınayla dağıtmıştı. Geriyeyse sadece toprağı kalmıştı
Ayakta dururken, çalışan kadın kulaklık için bir kaç şey ayarladı. Çok heyecanlıydım. Sanki ilk sahnem gibi
Yoongi konusuna gelirsek yanına gittim. Yoona vardı, ama şaşırdım çünkü iğneleyici hiçbir lafta bulunamamıştı. Yoongi ise sarhoş bir halde koltukta uyuya kalmıştı. O gün yanında kaldım, sabaha kadar bekledim, İzledim uyurken ama duramadım, uyanır uyanmaz evden ayrılmıştım.
Özür dileyemedim. Daha doğrusu beceremedim.
O ise bunu beklemedi zaten çünkü bu 2 ay boyunca ikimizde benim turum için hazırlık yaptık. Geceye kadar süren pratiklerimiz, ses egzersizleri, uzun uğraşlarımız, herşeye bedeldi.
Biz bunlarla uğraşırken konuşmamak garipti, ben istemesem o isterdi. Ama göz göze bile gelmedi. Kai ile bütün herşey bitmişti. Son zamanlarda en iyi olduğum tek insan her zamanki gibi Eunwoo olmuştu. Turlarım için çok tavsiye verdi. Hakkını ödeyemezdim. Konsere geleceğine söz verdiği için içim rahattı.
Makyajımı da tamamladıklarında üstümdeki elbiseye baktım. Dans için biraz fazla dar olsada yapabileceğime güvenim tamdı.
Derin nefesler alıp veriyordum. Kulisten çıkıp, konser alanına yürümeye başladım. Topuklu uzun çizmelerimin sesi koridorda yükseliyordu. Aşırı heyecan yapıyordum. Bu benim ilk albümüm ve turumdu. Alana geldiğimde ışıklar ve sesler çoğaldı. Bu kadarını beklemiyordum.
Sahnenin ortasına geldiğimde şarkı başlamıştı bile, playback asla yapamazdım. Ses aralıklarım için çok uğraştım. Dansa başladığımda arkamdaki dansçılar eşliğide başladı. Titriyordum, onca insan karşısında kalbim çıkacak gibiydi.
Şuan söylediğim şarkı albümün ana şarkısıydı. Ödül töreninde suga ile karşılaştığımda söylediğim şarkı.
Sis için atılan bombalar yüzünden arkaya adımladım. Elbisemi değiştirmeyi başarıp öne adımladım. Dansa sert bir şekilde giriş yaptığım an çığlıklar daha da çoğaldı. Mutlu olmuştum.
Mikrofona daha çok tutunup, rap için sesimi ayarladım. Şarkımı bir çıkış şarkısı için fazla zor yapmışlardı. Bunca yıllık stajyerliğim sonunda iyininde iyisi olmalıydı. Detone olmamak için tanrıya yalvarıyordum. Şarkımın bitmesiyle. Oluşan ışık dalgaları beni sonsuz bir gülümsemeye boğmuştu.
Sıra da Yoongi ile söylemem gereken şarkımız vardı.
Geldi mi? Hiçbir fikrim yoktu. Suratım düşmüş, ve korkuyordum. Onsuz bu şarkının üstünden nasıl gelebilirdim. Titriyordum. Hayranlar sessizleştiğinde, şarkının ritmi çalmaya başladı.
Stres içindeydim. Hayır yapabilirdim. Onsuzda olabilirdi, şarkının ilk kısmı ona aitti, rap söyleyecekti. O kısmın gelmesiyle mikrofonu dudaklarıma götürdüm. Başlamama bir kaç dakika kala bir ses bütün hayranları çoşturmaya yetmişti. Merdivenlerden çıkarken rapine devam ediyordu. O kadar profesyonel bi tekniği vardı ki
Hayran kalmıştım. Bana doğru yürümesiyle sahnede yanımı aldı. Simsiyahtı
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Titreyen ellerim fark ettiği an şarkıyı söylerken bana sanki "güven bana" ifadesiyle baktı. Şarkının nakarat kısmı geldiğinde bu sefer ben söylemeye başladım. Kelimeler dudaklarımda erirken, gözlerinden çekmedim gözlerimi. Sözler o kadar bizi anlatıyordu ki hayranların çığlıkları bir yana müziğin ritmiyle ve seslerimizin dansına kapılmıştım.
Sanırım ağlayacak derecedeydim. Makyajımı akmaması için gözlerimi kırpıştırdım.
Ana ekranda kelebek deseni çıkmıştı. Bir nevi bizim işaretimiz gibi bir şeydi.
Klibi ana ekrana yansıttıkları anda sahneyi kırmızı ışığa bürüdüler. Şarkımızın bitimiyle soluk soluğa kalmıştım. Normalde olmazdım. Çünkü saatlerimi günlerimi verdim. Ses aralıkları için, sadece o yanımda olduğu için stres ve huzura karışık bir an yaşadım. Bir dahaki konserim Singapur olacaktı. Let me know son şarkımızdı.
Önünde saygı duruşuyla eğildiğimde içtenliğimle gülümsedim. Oda benim gibi yaptığında önümde beni alkışladı hayranlar gibi, mikrofonu dudaklarına götürüp, hayranlara döndü.
" lütfendesteğinizibırakmayın bu gece içinteşekkür ederim, çocuklarumarım tekrar bir konserde bir araya geliriz, Heizçok yetenekli biri onu bırakmayın "
Konuşması biter bitmez, bana doğru ilerledi. Kollarını açmasıyla bütün bedenimi, kollarının arasına almıştı bile, o kadar iyi hissetmiştim ki üstümdeki yükleri az da olsa almıştı.
