Sırrın Çıkışı

1. Bölüm

İyi okumalar.

***

"Abi Asila ve Aras nerde?"diye sordu Ata Alpaslan'a doğru. Alpaslan once etrafta gezdirdi bakışlarını, en son ona dönerek konuşmaya başladı.

"Çağatay yine almıştır yanına onlarla oynuyordur Ata, abini bilmiyor musun sanki." Diyerek göz devirdi. Ondan sonra Alpaslan Ata'nın elini tutarak adımlarını merdivenlere yönlendirdi. Yavaş ve yaşına göre oldukça sert adımlarla yukarı Çağatay'ın odasina girdiler. Alpaslan yanılmamıştı fakat yatakta Çağatay'ın üzerinde onu ısıran bi Alisa ve  Arası beklemiyordu. Başta şaşırmış olsalarda en son Alpaslan kahkaha atarak adımlarını Biricik kardeşinin yanına yönlendirdi.

"Abicim sürekli böyle yap olur mu? Sürekli ısır onu seni rahatsız edemesin." Diyerek gülmeye devam etti ve o Asila'yı kucağına alırken Ata'da Aras'ı kucağına aldı. Ve onlar dikkatle Asila ve Aras'ı tutarak odadan yavaşça çıkmaya başladılar. O sıra Asila kendini iyice Alpaslan'ın kucağına yerleşti. Alpaslan kendi odasına girdikten sonra hemen yatağa yaklaştı ve Asila'yı yatağa yatırdı ve o da yanına yattı. Alisa iyice Alpaslan'a yapışırken Alpaslan da onu iyice sarmaladı. İkiside derin bir uykuya dalarken nerden bilebilirlerdi ki bu son mutlu günleri olduklarını...

***

-19 yıl sonra-

-Asila Karaca-

"Asila sana hangi Üniversite gelmiş?" Diye soran telefonda konuştuğum Rüzgâr'a heyecanla cevap verdim.

"Aynı Üniversiteye gidiyoruz Rüzgar inanabiliyor musun?" Diyerek heyecanla bağırmaya başladım. Rüzgâr küçük bi kahkaha atarak konuşmaya başladı.

"Sana güveniyorum Asila. Hemen bavulları toplayıp okulun yurduna yerleşelim." Diyerek beni daha da heyecanlandırdı. Fakat etrafta insanlar olduğunu fark edip hemen soğuk halime geri büründüm.

"Oraya gitmek için sabırsızlanıyorum. Seninle okuyacağım icin çok mutluyum." Diyerek heyecanımı daha da belli ettim Rüzgâr'a.

"Bende küçük hanım bende. Seni o kadar özledim ki anlatamam." Son dediğini uzatarak kendi özlemini daha da belli etmişti bana. Ama yerim ben bunu.

"Şimdi kapatmam lazım yurt müdürüyle konuşacağım sana haber veririm."

"Hangi yurt müdürüyle konuşacaksın?" Diye merakla sordu.

"IIk kaldığım yurt müdürü beni çağırdı önemli bisey konuşacakmış benimle." Dedim ve ardından heyecanla devam ettim.

"Beni belki bulmuşlardır Rüzgar. Beni almaya gelmişlerdir belki." Diyerek heyecanla cevabını bekledim. Rüzgâr güven verici ses tonuyla konuşmaya başladı.

"Hayat bu küçük hanım belki bulmuşlardır. Elbet birgün sende gerçek aileni bulacaksın ve çok mutlu olacaksın bunu sana tüm kalbimle söylüyorum. " bu çocuk beni ağlatmak mı istiyor? Eğer öyleyse beceriyor.

"Beni ağlatmak mı istiyorsun Rüzgar?" Diye düşüncelerimi dile getirdim. Rüzgâr küçük bi kahkahayla konuşmaya başladı.

"Hadi ama küçük hanım bunu ağlaman için söylemedim. Hadi daha fazla oyalanma ve müdürün yanına git." İçimden ona hak vererek konuşmaya başladım.