Selam gençlerrrr. Bakalım bu bölümde neler olucakk. Iyi okumalar. Seviliyorsunuzzz💞.
Yorum yapmayı ve oy vermeyi unutmayın.
***
Alpaslan sinirli bir şekilde askeriyede dört dönüyordu. Neden şu küçücük dünyada hala kardeşini bulamıyordu.
Kardeşinin kaybolmasının üstünden tam 11 yıl geçmişti. Ne bir ses vardı ne de bir iz. Bu onu daha çok deli ediyordu. Nasıl 11 yıldır onu bulamamıştı? Nasıl hala bir iz yoktu?
Yaşıyor muydu? Yaşıyorsa nerde kalıyordu? Neler yaşadı? Ordan kurtuldu da bizi mı bulamadı? Diye içinden böyle düşünüyordu.
"Umarım iyisindir güzelim. Kokun burnunda tütüyor." Dedi Alpaslan.
Diğer bir yandan bütün aile üyelerinde ondan bir farkı yoktu. Herkes neden hala bulamadıklarını deli gibi merak ediyorlardı.
***
-Asila Yıldız-
Şuanda Yıldız ailesinin evinin onunda duruyordum. Çünkü içeri girecek cesareti kendimde bulamıyordum.
Bundan 1 hafta önce onların kızları olduğum kesinleşmişti. Onlarla kalmamı anneme anlatmamı istemişlerdi. Bunca zaman ne olduğunu nerde kaldığımı ve beni kimin çağırdığını sormuşlardı ancak ben tek kelime etmemiştim. Çünkü anlatmak istemiyordum. Yaşadığım şeyler kolay değildi ve ben bunları paylaşmakta zorluk çekiyordum.
1 haftadır okulda Aras bir dakika bile yanımdan ayrılmamıştı. Ve bu 1 haftada çok yakınlaşmış ve çok iyi anlaşmıştık. Olması gerektiği gibi yani. Abilerimle ise sürekli mesajlaşıyordum. Bazen çıkışta geziyorduk, yani onlarla da aram çok iyiydi. Alpaslan abim bugün göreve gidecekti ve annem onu bırakmıyordu dışarı. Nedeni ise daha çok vakit geçirmekmiş. E anne salda abimi bizde vakit geçirelim. Abim dışarı çıkamadığı için ben onun yanına gelmiştim. Hem anneme herşeyi anlatacaktım hemde abimi görebilecektim.
Düşüncelerimi bir kenara itip derin bir nefes alarak korumaların oraya gitmiştim. Aras'a mesaj attığım için korumalar hemen kapıyı açmıştı.
Yavaş ve çekingen adımlarla evin kapısına geldim. Ve elimi zile yaklaştırdım ancak kısa bi süre tereddüt ettim. Sonra ise bunun saçma olduğunu düşünüp zile basıp biraz kapıdan geriye gittim. Evin kapısını hizmetli kadın açarken bana bakıp konuşmaya başladı.
"Hoşgeldiniz efendim. Kime bakmıştınız?"
"Ben Alpaslan abim için gelmiştim nerde acaba?"
"Kendisi salonda ailesiyle oturuyor. Buyrun size eşlik edim." Dedi ve yürümeye başladı. Bende arkasından yürüyüp salona adımladık. Kapının önüne geldiğimizde ona dönüp konuşmaya başladım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Sırrın Çıkışı
Ficción General^Hayattı büyük bir planla altüst olan ailesinden ayırılan bir kızın hikayesi.^ ❗Ilk kitabımdır❗