Sırrın Çıkışı

🍀

İyi okumalar.

***

-Asila Yıldız-

"Ne yapacağım Ege?" Dedim çaresizce. Geçmişim beni yaralıyordu. Kimse bunu zorluğunu anlayamazdı...

"Merak etme Asila. Her zaman yanındayım." Dedi bana sarılırken. "Bunu beraber atlayacağız."

Ben ona daha çok gömülürken yeni bir şey fark ediyordum. Aslında hiç düşünmediğim bir detayı fark ettim. Abimler ilk karşılaşmamızda ne kadar yakın görünseler de bana hep uzak olduklarını düşünmüştüm.

Ben bunlarla kafamı yoracağımı anladığımda Ege'den ayrıldım. O bana 'ne oldu' der gibi bakarken ben boğazımı temizledim ve odamın kapısına doğru ilerledim.

"İşlerim var." Dedim. Odadan çıkarken ona döndüm "Teşekkür ederim. Her şey için." 

Bir daha ona bakmadan odadan çıkıp asansöre ilerledim. Asansöre ilerlerken beni gören çalışanlar selam verirken ben yüzlerine bile bakmıyordum. Asansörden inip hızlı ve sert adımlarla çıkışa ilerledim. Bugün buraya gelirken bindiğim Lamborghini'me ilerleyip bindim. Hızla şirketten ayrılırken bugün nerelere gitmem gerektiğine bakıyordum.

Kafamı dağıtsam iyi olurdu.Tabi ki bunu Siyah Anka olarak yapacaktım.

Işıklarda dururken torpidodan siyah peruk, lenslerim, maske ve giyeceğim şeyleri aldım. Arabanın bütün camlarında siyah film olduğu için içerisi gözükmüyordu, o yüzden rahat halledecektim. Dikiz aynasına bakarak önce lenslerimi taktım ve hızla peruğumu da taktım. Hızlıca üstümdekileri çıkarıp iç çamaşırlarımla kaldım. 

Gözüm bir süre geçmeyen izlere kaydı. Gözlerim hafifçe üzerinde gezdi. Ardından hızlıca yan tarafta olan Blazer takımını aldım ve giydim. Kemerini taktıktan sonra önümdeki araba ilerlemeye başladı. Bende hemen arabayı sürmeye koyuldum.

Gideceğim ilk durak Karaca ailesinden geriye kalan iki kişiden birineydi. Semih Karaca... Kendisiyle bu aile konusundan önce de pek dost değildik ancak son yaptığından sonra ona yapacağım şeyler güzel olmayacaktı. Evinin önüne geldiğimde sakince maskemi takıp arabadan indim. Peruk kafamdan çok çekilmediği sürece çıkmazdı. O yüzden sakince saçımı at kuyruğu yaparken yanıma gelen adamlarıma baktım. 

Aslında hiçbirini ben işe almamıştım. Hepsi onları kurtardığım ya da yardım ettiğim için yanımdaydılar. Bende onlara maaş verip beni korumalarının karşılığını veriyordum. 

"Ne yapacağınızı biliyorsunuz, ben içeri giriyorum." Dedim ve direk evin arka tarafına doğru ilerledim. Giriş kapısına bakarken kapıdan bağırarak çıkan bir kız gördüm. Kızı incelerken kız birden bu tarafa döndü. Mavi gözleriyle karşılaşınca kim olduğunu anladım. Asel Karaca...

Sağ kalan 2. Karaca, ancak pek uzun sürmeyecek gibi. Ah asla bir kadına zarar vermem aksine korurum ancak abisi olacak itin çok pis düşmanları vardı. Bu masum kız için iyi değildi. 

Başta bana kaşlarını çatarak baksa da takmadan bahçe kapısından çıktı. Ardından ilerdeki Kia sportage'e binip hızlı evin önünden ayrıldı.