Sırrın Çıkışı

🍀

30 Bine özel bölüm. Iyi okumalarrrrr.

Hayat bazen acımasızdır ancak hayatı güzelleştirmek bizim elimizdedir. Hayatınız kötüyse ve sorunlar yaşıyorsanız bu dünyanın sonu değildir. Kendinize inanın ve kendinizi sevin.

***

-Siyah Anka-

"Görevini unutma Asila. Herşey sana bağlı."

"Biliyorum." dedim sadece. O ise sadece kafasını sallamakla yetindi.

"Eğer o malları kurtaramazsan gözümüze gözükme." dedi tehdit eder bir sesle. Hafifçe sırıtıp konuşmaya başladım.

"Karşında kimin olduğunu unutuyorsun galiba" hafif şaşkınlıkla.

"Kendi yaşattığım canavarı nasıl unutabilirim Asila?"

"Yarattığın canavardan gurur duyuyorsun yani?" dedim hafif şaşkınlıkla.

"Aynen öyle. Sen benim baş yapıtımsın ve bana itaat etmekten başka hiçbirşey yapamazsın." Dedi emin bir sesle. Sadece güldüm ve arkamı döndüm ve yürümeye başladım. O ise sadece arkamdan bağırmakla kaldı. Yavaş ve sakin adımlarla motoruma ilerledim. Ehliyetim olmayabilirdi ancak bir sürmeyi bilmediğim anlamına gelmiyordu.

Motoruma binip sakince bir uçurumun kenarına geldim. Kendimi sakinleştirmek bazen çok zor oluyordu. Derince nefes verip havayı iyice içime çektim.
Belki diyorum bazen neden bu hayatı yaşıyorum, öldür kendini kurtul. Ailende yok zaten, aradıkları da ne malum. Yapayanlızsın Asila. Galiba sonsuza kadar da öyle olacaksın..

Elimi yavaşça ceketimin cebine attım çıkarttığım sigara paketinden bir dal aldım ve ağzıma götürdüm. Paketi tekrar cebime koyarken bu sefer çakmağı alıp sigarayı yakmaya çalıştım. Dediğim gibi sadece çalıştım. Sinirle elimdeki çakmağı uçurumdan aşağı fırlatırken aynı zamanda söyleniyordum da.

"Senin gibi çakmağı sikeyim! Birkez de yak lan şu sigarayı!"

İyice sinirlenirken ayağa kalktım tam ileri doğru ilerleyecekken arkamda hissettiğim hareketlilikle belimdeki bataranglardan birini alıp hızla ona doğru attım ancak atletik bir şekilde batarangtan kaçtı. Ben ona şaşkınlıkla bakarken o ise sadece yüzüme bakıyordu. Şaşırmamın sebebi ise şuana kadar hiçbir düşmanım veya başka biri batarang attığımda kaçamamasıdır. Hemen kendimi düzeltmeye çalıştım ancak daha önce yaşamadığım birşey olduğu için beni baya etkilemişti. En son kendime gelip konuşmaya başladım.

"Kimsin sen?" dememle gözlerini kapatıp derin bir nefes verdi.

"Ege ben. Ege Kara, beni Kuzey Yıldız gönderdi." Kuzey Yıldız ismini duymamla kaşlarım çatıldı.

"Neden seni bana yolladı?"

"Senin kadar güçlü değil çünkü. Onun sadece adı var ama gücü yok. Ancak senin adın da var gücünde var." demesiyle sırıttım. Bunu biliyordum.

"Benden ne istiyorsun o zaman Ege Kara?" dedim. Derin bir nefes verip konuşmaya başladı.

"Beni geliştirmeni istiyorum. Senin kadar olmasa da güçlü olmak istiyorum."

"Zaten yeterince güçlüsün Ege Kara. Az önce benim attığım batarangımdan kaçtın. Bunu yapan ilk kişisin."

"Madem güçlüyüm, neden daha güçlü olmayım ki?" söylediği ile daha çok ilgimi çekerken iyice sırıtıp onun tam önüne doğru yürüdüm. Ben şuanda 17 yaşındaysam o da en fazla 16 yaşındaydı.