Bu kadar okunacağını tahmin etmemiştim ilk bölümlerde çok fazla mantık hatası var ona göre okuyun.Bölüm sayısı artsın düzelticem.şimdiden okuyanlara teşekkür ediyorum
Pinhani:
Sana böyle uzakken
Seni bir daha sevdim
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Babama ihtiyacım vardı önceden de olduğu gibi...
Şimdiden yazım yanlışı varsa kusura bakmayın❤
........
Uyandığımda hala mezarlıktaydım.İtalya'da güneş doğmaya başlamıştı bile.Mazar taşından kafamı hafif kaldırdım ve bakışlarımı etrafımda gezdirdim.Biraz uzakta bir hareketlilik sezdim.Biraz daha oturduktan sonra ayağı kalktım.Tekrar o tarafa baktığımda bir gölge gördüm.İri bir gölge olmasından erkek olduğunu anladım.
Hiç bir yere bakmazken tek odak noktası bendim.Onu fark ettiğimi anladığı anda yüksek bir sesle o tarafa doğru bağırdım"Kimsin sen!?" Benim bağırmamla arkasını dönüp gitmeye başladı.Sessiz bir şekilde küfür mırıldanırken belimdeki silaha elim gitti ama yoktu.Bir anda kafama dank etti lanet olsunki silahımı arabada unutmuştum.
Seri adımlarla o tarafa doğru adımlarken önümdeki herif giderek hızlanmıştı.Bende adımlarımı hızlandırarak takip etmeye devam ettim.Arkadan bir ses geldiğinde o tarafa baktım ama bir şey olmadığını gördüm.Önüme döndüğümde ise o adamın ortalıktan kaybolduğunu gördüm.
Tekrar bir küfür mırıldanırken bu oyuna nasıl kanarım diye kendime kızıyordum.Sıkıntılı bir şekilde ellerimi yüzüme sürttüm kimdi bu adam ve neden beni izliyordu.Annemin mezarını benden başka kimse bilmiyordu.Takip mi edilmiştim?İmkanı yoktu takip edilsem anlardım.
Bunları düşünürken bir anda kafama dank etti.Ya o adam geldiyse ve ben onu elimden kaçırdıysam."Aaaaahh lanet olsun!"diye hafif bağırdım.bu düşünce aklımı kurcalarken ben geldiğim yöne seri bir şekilde adımladım.Annemin mezarına son kez bakıp çıkışa gittim.
Arabamın bulunduğu yere gittiğimde hemen kapıyı açıp bindim ve sürmeye başladım.Villaya gidecektim.Aslında evim vardı ama Meva için otelde kalıyordum.Sırf onu daha çok görebilmek için.Herşey iyi hoştu ama nasıl beni sevmesini sağlayacaktım.Zorla olmazdı asla olmazdı.
Ona duygularımı söylesem daha iki gün olmuştu tanışalı.Çok saçma olurdu.Ona gerçekleri anlatsam benden korkup daha çok uzaklaşacaktı.Bu beni mahvederdi.En iyisi beklemekti.Onu korkutmadan halletmem benim için daha iyi olurdu.Peki bunu nasıl yapacaktım
Bunu düşünmeyi sonraya bıraktım.Ceketimin cebindeki sigarayı alıp bir tane çıkardım ve yaktım.Bugün annemin mezarına gitmek biraz iyi gelmişti.İçimi ona dökmeyeli çok uzun zaman olmuştu.Yokluğu her geçen gün içimi parçalıyordu.Onu o vaziyette hiçbirşey yapamadan izlemek en büyük kabusumdu.
Bu olay her zaman kabuslarımdaydı hiç peşimi bırkmıyordu.Sigaram bittiğinde camdan aşağıya attım.Düşüncelerim bir raddeden sonra bana çok ağır geliyordu.Artık taşıyamıyordum tek başıma olmuyordu.Babama ihtiyacım vardı önceden de olduğu gibi.
