Pinhani

bölüm8



Sanki anneme sarılıyomuş gibi...

Yazım hatası varsa şimdiden kusura bakmayın

konuşmaları italyanca olarak düşünün çevirmeye üşendim türkeçe olan yerlerde ben dip not geçicem canlarım

öpüldünüzzzzzzzzzz

....................................

Oydu beni bir başıma bırakan ardına bile bakmadan giden babam.Bana doğru adımlarken hızla ayağa kalktım ve elimle durması için bir işaret yaptım.Hazır değildim yüzleşmeye, onunla konuşmaya.Yüzüne baktığımda hüzün çökmüştü.

Bunu umursamadan bir bıçak gibi olan sözlerimi ona karşı sıraladım"Ne işin var senin burda"dememle biraz duraksadı ve ardından konuşmaya başladı"Seni görmeye geldim Loren-"lafını tamamlamadan sözünü kestim"Hangi sıfatla adımı söylemeye cürret edersin."

Dedim ifadesiz yüzüm ve onu aratmayan ses tonum ile.Bu tepkilerim onu dumura uğratmıştı.Aslında bende kendime şaşırmıştım daha geçen günlerde ona ihtiyacım var diye düşünürken şimdi bu tepkilerim bana da normal gelmemişti.

Tam tekrar söze girecekken arkamı dödüm ve konuştum"O gün beni acılarımla nasıl bırakıp gittiysen şimdide git  Ivan Orlando"dedim ve arkama bile bakmadan oradan uzaklaşmaya başladım.İlerlemeye devam ederken ense kökümde bir acı hissettim elimi direk enseme atığımda bir ıslaklık hissettim.

Elimi ensemden çekip baktığımda kan olduğunu gördüm.Sarsak adımlarla arkamı döndüğümde onun yüzünü gördüm yüzünde hiç bir duygu yoktu.Bilincim kapanmaya başladığında sırt üstü yere yığıldım.Bilincim hala yarı açıkken yanıma geldiğini ayak seslerinden anladım.

kafam sağ tarafıma doğru düşükken onun bedeni bana doğru çöktü.Gözlerim kapanırken duyduğum cümle ile içimde şüphe ve merak peyda oldu"Eğer bana bu yaptıklarım için kızgınsan kız bu benim için daha iyi."

.........................

Gözlerimi açtığımda kendi odamda olduğumu fark ettim.Yataktan hafif doğrulmaya çalıştığımda ensemdeki keskin ağrı ile duraksadım.Elim enseme gittiğinde sargılı olduğunu fark ettim.Yatakta doğrulduğumda kapı açıldı içeri Gerardo girdi.Beni görmesiyle hızlı adımlarla yanma gelmesi bir oldu.

Yanıma geldiğinde elini hemen sırtıma atıp beni daha iyi bir konuma getirdi ve sırtıma yastık koydu sonra hemen söze girdi"Abi daha iyimisin bir yerinde ağrı varsa doktor çağırayım."dedi ben kafamı iki yana sallarken konuşmaya başladım

"Beni nasıl buldun en önemlsi ise yanımda biri varmıydı"sorularıma düşünmeden cevap verdi"Abi ben geldiğimde oradaki korumalar bana senin yalnız kalmak istediğini söyledi bende olayı fazla kurcalamadım.Yaklaşık bir on beş dakika sonra silah sesi duydum hemen sesin geldiği yöne diğer korumalarla geldiğimde seni kafandan kan akarken buldum..."

Devam etmesi için başımla işaret ettiğimde biraz tereddüt etti.Daha fazla dayanamayarak"Devam etsene ne duruyosun!"diye bağırdım bu tepkimle tekrar söze girdi"Abi...Sen yerde yatarken yanında iki tane de fotoğraf vardı"tekrar duraksadığında kaşlarımı çatarak ona baktım.

Bunu yapmam ile bu sefer eli ceketinin cebine gitti"Fotoğrafların birinde Meva hanım bir diğerinde ise anneniz var"demesiyle elindeki fotoğrafları bir hışımla aldım.Fotograflara bakktığımda bir karede annem ve ben vardık bir diğerinde ise Meva'nın daha yeni gizli bir şekilde çekilmiş bir fotoğrafı vardı.