to begin again

10

Başlamadan önce;
Medyadaki videoyu mutlaka izleyin ve Zayn'in elektro gitarı nasıl çaldığını görün.

Oy sınırı +50

Restorandan aldığımız para bu sabah Yeda'nın hesabına yatmıştı. O da hepimizin payını hemen bizim hesaplarımıza göndermişti.

Birazdan da garajda buluşacaktık yarın akşamın provası için. Yarın akşam kafedeydik ve Yeda sabahtan beri dün akşamki restorandan sonra kafede sahneye çıkacak olmanın moralini bozduğunu söylüyordu.

Gruba dönmeseydim çıkacak bir kafe de olmayacaktı, farkında değildi. Ama bunu ona söylemedim. Bunu ona söylesem seneler sonra anlamadığım şekilde birden düzelen aramız yine bozulurdu.

Bir de akşam Luna'nın Zayn'in arkadaşları için düzenlediği yemek vardı. Yeda onun için de şikayet ediyordu. Gerçekten, gereksiz bir şeydi. Gitmeyi hiç istemiyordum ama Yeda gelmem için o kadar ısrar ediyordu ki sırf çenesini kapatsın diye gideceğimi söylemiştim.

Bana hiç doğru gelmiyordu ama. Eski sevgilimin yeni sevgilisinin organize ettiği yemeğe gitmek hiç doğru gelmiyordu. Son anda gitmekten vazgeçecektim de zaten muhtemelen. Yeda da beni milyon kere arayacaktı ama hiçbirini açmayacaktım ve bana küsecekti.

Akşamı düşündükçe daralıyordum. Bir de hava çok sıcaktı. Abim işe arabayla gittiği için de yürüyordum garaja. Birkaç seferdir her yere arabayla gitmeye alışmıştım. Yürümek zor geliyordu şimdi. Ama hava sıcaktı, o yüzden yürümek istemiyordum. İyi ki elbise giymiştim.

Üzerimdeki bu elbiseyi de bana iki sene önce doğum günümde Zayn almıştı. Bu elbiseyi çok seviyordum. Çok güzeldi ve çok rahattı. Bu yüzden hala giyiyordum. Bugün de garajda olmayacağını bildiğim için giymiştim zaten. Aslında...bilmiyordum. Bugün burada olacağımızı biliyordu, sabah grupta konuşmuştuk ama onun provaya gelmek için bir nedeni yoktu. Artık grupta değildi ne de olsa. Bir de sevgilisinin onun arkadaşları için organize ettiği yemek vardı akşam. Muhtemelen ona yardım ederdi.

Garaja yaklaştıkça da sesleri duyuyordum. Muhtemelen Elliot gelmişti çünkü bas gitar çalıyordu. Ancak sadece Elliot yoktu garajda. Ruth da vardı. Zayn de buradaydı.

Garajın kapısında öylece kalakaldım. Üçü de görmemişti beni. İçeri giremiyordum. Üzerimde Zayn'in bana aldığı elbise vardı. Görmesini istemiyordum. Ama eve geri de dönemezdim. Çok yorulmuş ve sıcaklamıştım.

İçeri doğru bir adım atmak istedim ama ayaklarım hareket etmiyor gibiydi. Sırtıma dışarıdaki güneş, yüzüme garajın serinliği vururken sanki arafta kalmış gibi garajın sıcakla serin arasındaki kapısında dikiliyordum.

Elliot bas gitarını çalıyordu. Ruth Elliot'ın gitarından çıkan ritime ve notlara göre arada bir baterinin davuluna vuruyordu. Zayn ise karşılarında onları izliyor ve sigarasını içiyordu.

Ne çaldıklarını anlamamıştım ilk başta ama şimdi tanımıştım şarkıyı. Call Out My Name çalıyorlardı.

Ellerimi yumruk yaparak içeri doğru iki üç adım attığım sırada Zayn de onlara doğru birkaç adım atınca durmuştum nedense. Ama beni fark etmedi. Siyah gömleğinin kollarını dirseklerine kadar kıvırırken sigarasını dudaklarının arasına koymuştu. Gömleğinin kollarını kıvırmasını gözlerimi kırpmadan izlemiştim.

Sonra sigarasından bir duman çekti, Ruth'un baterisinin yanında duran elektro gitarı aldı, boynuna astı ve sigarasını dudaklarının arasına sıkıştırdı yine.

Şarkının nakarat kısmı geldiğinde parmaklarının arasındaki penayı elektro gitarın tellerine değdirip başını geriye attı. Siyah saçları, başını geriye atınca savrulmuş, tekrar önüne baktığında da alnına doğru dağınık bir şekilde düşmüştü.